7.Dorosłośc powyżej 24 lat
V KRÓTKA CHARAKTER YSTYKA POCZĄ TK OWYCH OKRESÓW ROZWOJOWYCH
1. Wiek niemowlęcy/ / rok życia/ oraz poniemowlęcy /2-3 lata/
Dziecko wymaga stałej, troskliwej opieki. Samo nie jest w stanie przeżyć. Występuje najwięcej zagrożeń zewnętrznych. Wymaga bliskiej bezpośredniej, stałej obecności opiekuna. Zachodzą dynamiczne zmiany w każdej dziedzinie. Dziecko posiada biologiczne wyposażenia ,może uruchomić czynniki adaptacyjne, które zapewnia mu przetrwanie. Są to odruchy połykania, ssania, mrugania. Dziecko posiada też w tym okresie odruchy, które z czasem zmieniają się lub zanikają np. odruch pływania, obronne. Istnieją też apraksje-odruchy ruchowe. Ogromna dynamika rozwoju fizycznego .Wzrost, waga. Rozwój manipulacyjny dziecka-na początku SA ruchy błędne do 4-m-ca życia, potem dziecko kieruje czynnościami;
-ruchy sensoryczno -motoryczne-widzę i przybliżam rękę.
-chwytanie -5-m-cy-płaskie,dłoniowe
W wieku poniemowlęcym następują frakcje-rozbudowa nawyków.
Mowa:
Komunikowanie się oznacza wymianę myśli i uczuć.
1. faza glużenia- wydawanie nieartykułowanych dźwięków, sapanie. Nie mają one znaczenia dla dziecka i nie są wykorzystywane jako forma komunikacji, sprawiają dziecku jednak przyjemność. Wiele tych dźwięków z czasem zanika, tylko niektóre przekształcają się w gaworzenie, a później słowa.
2. gaworzenie-7-8-m-cy-artykuowane dźwięki. Dziecko powtarza głoski seriami. Bawi się głosem jest to jeszcze niewerbalne. Zwiększa się wyrazistość wymawiania różnych dźwięków. Potrafi wydawać dźwięki dowolne, ale nie mająjeszcze one konkretnego znaczenia dla dziecka, ani skojarzeń znaczeniowych. Następnie gaworzenie zanika i pojawiają się słowa. Gaworzenie przyśpiesz proces uczenia się mowy, zachęca do porozumiewania się z otoczeniem
Dziecko w tym okresie jest zachwycone umiejętnością chodzenia. Otwiera się przed nim nowy świat znacznie poszerzony. Sprzyja to rozwojowi dziecka. Zaczyna się rozwijać psychomotorycznie. Następuje dynamiczny rozwój zabaw - konstruktywne- tematyczne. Zaczyna mówić całymi zdaniami. Pojawia się komunikacja. Zdolność wyobrażania. Myślenie wyobrażeniowo -pojęciowe. Zaczyna się uwewnętrznienie.
Wiek przedszkolny/3-7- lat/- Dziecko jest emocjonalnie niedojrzałe -zmienność emocjonalna-mimowolna. nieprzewidywalna, niekontrolowana, dynamiczna. Dziecko odkrywa rówieśników ,ale w domu jednak jest najlepiej. Najważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa, mimo kontaktów z rówieśnikami. Zabawy tematyczne-zabawy w role jest to sposób poznawania rzeczywistości.. Mimowolność uwagi, spostrzegania. .Około 6-roku życia pojawia się pewna zdolność kierowania spostrzeganiem. Myślenie ma charakter wyobrażeniowo -pamięciowy .Bogata wyobraźnia ,wręcz fantazja. Dziecko dokonuje interioryzacji myślenia -myślenie obrazowe wyobrażeniowe. Posługuje się obrazami. Substytuty-czynności obrazowe
„na niby” w toku odgrywania roli /wyobrażenia/ Myślenie ma charakter zawodny nie zawsze jest efektywne. Słaby zakres doświadczeń. Myślenie nie jest jeszcze logiczne .Dziecko stać na wiele uczuciowości emocjonalnej, ale uczucia te sąjeszcze nie dojrzałe .Dziecko często nie potrafi odróżnić co jest dobre ,a co złe. Intensywne stany uczuciowe radość, smutek,/przezywa to całym sobą/.Uczenie się jest okazjonalne, sytuacyjne. Dziecko jest w pełni komunikatywne ,mowa dobrze wykształcona. Zachodzi wymiana myśli, można z nim porozmawiać. Mowa jest uspołeczniona
Młodszy wiek szkolny /7-11-12 lat/ Dziecko idzie do szkoły. Systematyczny trening ukierunkowany na rozwój. Czynności poznawcze stale są ćwiczone .Czynności dowolne- zależne od woli dziecka. Kieruje emocjami .Obserwacja ukierunkowana i planowe spostrzeganie. Pamięć
5