BISOn LinÄ™
Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy
inf. wł.
16.06.2009
Rząd chce, aby z systemem państwowego ratownictwa medycznego współpracowały centra urazowe. W kraju ma być utworzonych 10-12 takich centrów w już działających szpitalach. Mają one zabezpieczać szybką diagnostykę i kompleksowe leczenie w jednym wysokospecjalistycznym szpitalu osobyzwielonarządowymi obrażeniami ciała. Takie rozwiązania przewiduje przyjęty przez rząd projekt nowelizacji ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Centra urazowe stanowić mają również bazę dydaktyczną i szkoleniową dla kadry medycznej zapewniającą szkolenie w zakresie aktualnych światowych standardów diagnostycznych i leczniczych. Centra urazowe nie będą przejmowały bieżących zadań realizowanych przez poszczególne oddziały szpitala - podkreśla MZ.
Ministerstwo Zdrowia uważa, że powstanie centrów przyczyni się do zmniejszenia powikłań wśród pacjentów, wpłynie także na obniżenie wysokiej śmiertelności i kalectwa pourazowego. Zespół urazowy, złożony z lekarzy specjalistów z różnych dziedzin medycznych, będzie udzielał pomocy pacjentowi już w szpitalnym oddziale ratunkowym. Taka organizacja udzielenia świadczeń zmniejszy koszty leczenia i rehabilitacji.
Według resortu, koszty wyposażenia ZOZ-ów, a także utrzymywania w stałej gotowości pełnej diagnostyki i zespołu specjalistów w kilkunastu szpitalach, a nie w kilkuset w Polsce zapewni optymalną, ale i jednocześnie jakościową organizację świadczeń związanych z leczeniem mnogich obrażeń ciała, przy minimalnym w skali kraju obciążeniu finansowym, ponieważ proponowane rozwiązania organizacyjne związane z utworzeniem centrów urazowych stanowią przedsięwzięcie logistyczno-zadaniowe, a nie propozycję tworzenia nowych jednostek w ZOZ-ach.
Jednak, jak przyznaje MZ, w niektórych przypadkach ZOZ-y oraz organy, które utworzyły te zakłady, będą miały za zadanie pozyskanie środków finansowych na pokrycie części kosztów organizacji i wyposażenia centrów urazowych.
Centra urazowe, współpracujące z systemem rozwijającej się medycyny ratunkowej, powstały i funkcjonują już m.in. w: USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Danii, Szwecji, Holandii, Francji, Włoszech, Czechach, Szwajcarii, Rosji, Słowacji, Chorwacji, Słowenii. Od dłuższego czasu specjaliści chirurgii skupieni w Sekcji Chirurgii Urazowej Towarzystwa Chirurgów Polskich zgłaszali konieczność utworzenia podobnych centrów w Polsce.
W Polsce rocznie obrażeniom ciała ulega około 3 milionów osób. Spośród nich 300 tysięcy wymaga hospitalizacji, a 30 000 umiera. Śmiertelność po urazach wynosi w naszym kraju 75/100 000 rocznie. To o połowę więcej niż w USA i w Europie Zachodniej, gdzie śmiertelność szpitalną po urazach ocenia się na 1,5%, w Polsce natomiast na 4%. Kalectwo pourazowe w Polsce szacuje się na 25% hospitalizowanych z powodu urazów. To o 100% więcej niż w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej.
Doświadczenia krajów zachodnich mówią o tworzeniu centrów urazowych dla populacji minimum 1 miliona ludzi, a optymalnie dla 2 milionów i więcej. Wynika to nie tylko z wysokich kosztów, ale też z konieczności odpowiednio dużego napływu pacjentów celem zapewnienia wykorzystania posiadanych środków dla jak największej liczby poszkodowanych oraz nabywania i zachowania niezbędnego doświadczenia i sprawności zawodowej zatrudnionych tam osób.
Ponadto nowelizacja przedłuża obowiązywanie aktualnego mechanizmu podziału środków na zadania ratownictwa medycznego na kolejne lata, zawieszając tym samym stosowanie powszechnie krytykowanego "algorytmu podziału środków'1. Propozycja zawarta w projekcie ustawy uwzględnia - podobnie jak rozwiązanie przyjęte na rok 2009 - nowe kryteria:
• liczbę zespołów ratownictwa medycznego ustaloną w wojewódzkim planie działania systemu PRM,
• proporcję średniego kosztu zespołu podstawowego do średniego kosztu zespołu specjalistycznego równą 0,75,
• liczbę sezonowych zespołów ratownictwa medycznego.
Nowelizacja poszerza również katalog nakładów inwestycyjnych związanych z działalnością jednostek systemu, które mogą być dofinansowywane przez organy, które utworzyły ZOZ-y będące dysponentami tych jednostek. Obowiązujące przepisy nie uwzględniają bowiem możliwości finansowania lub dofinansowania nakładów przez np. uniwersytety medyczne będące organami założycielskimi dla szpitali klinicznych.
Projekt ustawy przyjmuje jednolite założenia dotyczące wymagań organizacyjnych, jakie powinny spełniać centra urazowe. Szczegółowe kwestie w tym zakresie będzie określać rozporządzenie wydane przez ministra zdrowia, określające:
• szczegółowe wymagania organizacyjne centrum urazowego, w zakresie minimalnego wyposażenia diagnostycznego oraz technicznego,
• minimalne zasoby kadrowe zespołu urazowego,
• kryteria kwalifikacji osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do leczenia w centrum urazowym,
• sposób postępowania z pacjentem urazowym.
W rozporządzeniu wydanym na podstawie ustawy zostaną także określone kryteria kwalifikacji osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do leczenia w centrum urazowym. Kwalifikacja ta będzie miała miejsce na poziomie szpitalnego oddziału ratunkowego szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe. W przypadku uznania przez zespół urazowy, że pacjent nie kwalifikuje się do dalszego leczenia w centrum urazowym, może on zostać skierowany do innego oddziału szpitala lub innego zakładu opieki zdrowotnej.
Do 31 grudnia 2013 r. ustawa przewiduje okres przejściowy, umożliwiający dostosowanie się szpitali do wymogów organizacyjnych określonych dla centrów urazowych.
Dodaj swojÄ… opiniÄ™
treść
i-
imiÄ™ i nazwisko
Prosimy przepisać znaki z obrazka po lewej
lfaad | |
WPROWADŹ |
Regulamin forum
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie http:ZAivAiAi.mp.pl Copyright % 1996 - 2007 Medycyna Praktyczna