skanuj0064 (Kopiowanie)

skanuj0064 (Kopiowanie)



Tabela 8.2

Przebieg kumulacji Icku podawanego dożylnie w dawce D = 100 mg i w przedziałach czasu t = ro,5

nizmie 50 mg sumuje się z nowo wprowadzoną ilością, przez co maksymalna ilość substancji leczniczej na początku nowego (drugiego) przedziału dawkowania będzie równa 150 mg, a minimalna znajdująca się w organizmie tuż przed podaniem trzeciej dawki 75 mg. Dalsze podawanie tych samych dawek w takich samych przedziałach czasu doprowadzi, jak wynika z tab. 8.2, do sytuacji, w której maksymalna i minimalna ilość substancji leczniczej przyjmie wartości 200 i 100 mg a różnica między nimi będzie

126 Zarys biofarmacji

równa podawanej dawce, czyli 100 mg. Osiągnięty stan nazywamy stanem Macjonarnym. Wykres tak obliczonych zmian ilości substancji leczniczej w organizmie przedstawiono na ryc. 8.12. Dzieląc tę ilość przez objętość dystrybucji, otrzymuje się stężenie w osoczu.

Przenosząc powyższy sposób rozumowania na dożylne podanie jednakowych dawek leku w dowolnych przedziałach czasu t ^ ?o,5 można wyprowadzić następujące wyrażenia określając ilość substancji leczniczej obecnej w organizmie i jej stężenie w osoczu w dowolnym czasie t po podaniu dawki n:

(8.41)

1 e-KT C

D

(8.4 la)

Vd

1-e-*' e

c 1

(8.42)

,_e-K,

lub, podstawiając DlVd = C0

c. =c«


We wszystkich tych równaniach t przyjmuje wartości zawarte między 0 i t, a więc spełnia zależność 0 < t < t.

Dla t = 0, czyli tuż po podaniu kolejnej dawki, ilość substancii leczniczej w organizmie i jej stężenie w osoczu osiągają wartości maksymalne określone równaniami:

i _e-nKT

Anm^-D 1_Cel-K-    (8.43)

(8.43a)


1 —e—kt 1—e-KT

Dla t = t ilość substancji leczniczej w organizmie i jej stężenie w osoczu przyjmują wartości minimalne określone równaniami:

1 e-,,KT

Amin. - D - -kT e-KT 1 — e-KT

(8.44)

i e-"KT

Cnnńn. - c0 \ e -y e-KT

0 1 _e-KT

(8.44a)

Po podaniu dostatecznie dużej liczby dawek zostaje osiągnięty stan stacjonarny (teoretycznie następuje to po nieskończenie dużej liczbie dawek, czyli dla n dążącego do nieskończoności, a w praktyce po ok. 4 biolo-

Doiylne podawanie substancji leczniczych 127


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0080 (Kopiowanie) Tabela 9.4 Wchłanianie kwaśnych i zasadowych substancji leczniczych Charakte
skanuj0133 (Kopiowanie) Tabela 12.2 Interakcja w zakresie wypierania substancji leczniczych z wiązań
skanuj0134 (Kopiowanie) Tabela 12.3 Interakcja w zakresie hamowania enzymów mikrosomalnych Substan
36 (272) Leczenie Leczenie infekcji drożdżaków polega na podawaniu ketokonazolu w dawce 10 mg/kg&nbs
skanuj0004 (Kopiowanie) podrozdziały dotyczące pozajelitowego podawania leków, czy postaci leków o p
skanuj0017 (Kopiowanie) 3.3. Metody pomiaru szybkości rozpuszczania nabiera określenie przebiegu roz
skanuj0032 (Kopiowanie) V Na rycinie 4.12 przedstawiono przebieg zmian stężenia kwasu salicylowego w
skanuj0054 (Kopiowanie) w zaburzeniach krążenia tętniczego lub podania cytostatyków. W przeciwieństw
skanuj0062 (Kopiowanie) Substancja Ryc. 8.9. Otwarty model jedno-kompartmentowy dla wlewu dożylnego
skanuj0065 (Kopiowanie) gicznych okresach półtrwania podawanego leku) i wyrażenie e~’,KT staje się p
skanuj0067 (Kopiowanie) 9. POZANACZYNIOWE PODAWANIE LEKÓW9.1. Typy postaci leku do podawania pozanac
skanuj0078 (Kopiowanie) 9.3.2. Biofarmaceutyczne aspekty leków doustnych Postacie leku przeznaczone
skanuj0108 (Kopiowanie) 9.10. Leki podawane do ucha 9.10.1. Anatomia, fizjologia i elementy patofizj
skanuj0109 (Kopiowanie) Oceny biofarmaccutycznej leków podawanych do ucha, wobec niej kich ilości su
skanuj0121 (Kopiowanie) Porównanie ilości substancji leczniczej, jaka dostaje się do krążenia ogólne
skanuj0130 (Kopiowanie) 12. INTERAKCJA LEKÓW Podawanie 2 lub więcej leków równocześnie stwarza stale
skanuj0003 dobrze wchłaniane.po pgdtmiu Hm istnym (max. stęż. w surowicy po i godzinie), mogą też by

więcej podobnych podstron