skanuj0205

270 ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI

Odpowiedzialność za ZZL

Przez cały czas starałem się podkreślać, iż odpowiedzialność za wprowadzenie systemu zarządzania zasobami ludzkimi spoczywa na przedstawicielach najwyższego kierownictwa, od którego powinien wyjść także główny impuls, a za realizację zasad tego systemu odpowiedzialni są kierownicy liniowi. Specjaliści ds. zasobów ludzkich wciąż jednak odgrywają znaczącą rolę jako doradcy, konsultanci i pomocnicy. Spójne i jednolite podejście do kwestii zasobów ludzkich będzie możliwe pod warunkiem, że dział zasobów ludzkich aktywnie włączy się w pracę nad przygotowaniem zmian oraz w ich realizację.

Armstrong M. (1987) Humań resource management: a case of the emperor's new clothes? „Personnel Management", August.

Armstrong M. (1989a) Personnel and the Bottom Linę, Institute of Personnel Management", London.

Armstrong M. (1989b) Personnel directors view from the bridge, „Personnel Management, October.

Armstrong M._f Murlis H. (1991) Reward Management, Kogan Page, London.

Argyris Ch. (1957) Personality and Organisation, Harper & Row, New York.

Atkinson J. (1984) Manpower strategies for flexible organisa-tions, „Personnel Management", August.

Atkinson J., Meager N. (1986) Changing Patterns of Work: How Companies Introduce Flexibility to Meet Changing Needs, IMS, Falmer, Sussex.

Bales R. (1956) Interaction Process Analysis, Addison-Wesley, Reading, Mass.

Bandura A. (1986) Social Boundaries of Thought and Action: A Social Cognitive Theory, Prentice-Hall, Englewood Cliffs, NJ.

Barnard C. (1938) Functions ofthe Executive, Harvard University Press, Cambridge, Mass.

Beattie D. F., Tampoe M. K. (1990) Humań resource planning for ICL, Long Rangę Planning 23.1.

Beckhard R. (1969) Organisation Development: Strategy and models, Addison-Wesley, Reading, Mass.

Beer M. (1984) Reward Systems, [w:] M. Beer, B. Spector, P. R. Lawrence, D. Quinn Mills, R. E. Walton, Managing Humań Assets, The Free Press, New York.