8. Kontrakty futures 233
2 lipca kurs rynkowy marek niemieckich z 21 września - czyli marek z dostawą 21 września - wzrósł do 0,6150 USD za markę.
Pozycja kontrahenta A w kontrakcie forward przyjęta więc wartość dodatnią. Kontrahent A miał prawo zakupić marki niemieckie po kursie niższym niż obowiązujący kurs rynkowy. Jednak warunki zawartego kontraktu forward stanowiły, że kontrahent A mógt zrealizować wartość tego kontraktu dopiero po 82 dniach -czyli w terminie wykonania kontraktu forward.
W przedstawionym przykładzie kontrahent A jest narażony na ryzyko kredytowe kontrahenta B (i odwrotnie). Gdy kurs rynkowy marek niemieckich wzrasta, kontrahent B jest winien kontrahentowi A pewną kwotę, jednak jej wartość może być zrealizowana dopiero w terminie wykonania kontraktu forward. Co więcej, w miarę wydłużania się okresu do terminu realizacji wartości kontraktu wzrasta ryzyko kredytowe. Gdyby w naszym przykładzie okres do terminu wykonania wynosił 120, a nie 83 dni, to ryzyko kredytowe ponoszone przez strony kontraktu byłoby jeszcze większe. Z tego wynika, że można zredukować ryzyko kredytowe, skracając okres do terminu realizacji wartości.
W wypadku kontraktów futures okres do terminu realizacji wartości to jeden dzień. Kontrakty futures są rozliczane według rynku; rozliczenie gotówkowe następuje na koniec każdego dnia obrotu. Przykład 8.1 przedstawia efekt codziennego rozliczania kontraktów futures.
Gdy kontrakt futures jest rozliczany według rynku każdego dnia, okres realizacji wartości ulega skróceniu do jednego dnia. W przykładzie 8.1 okres wykonania kontraktu to 83 dni, jednak okres realizacji wartości wynosi nie 83 dni, lecz jeden dzień. Wraz ze skróceniem okresu realizacji wartości odpowiednio maleje ryzyko kredytowe.
Przykład 8.1
1 lipca kontrahent A zgodził się zakupić od kontrahenta B 125 000 DEM po kursie 0,6100 USD za markę, z dostawą 21 września *. W chwili zawierania kontraktu obie strony były zgodne co do tego, iż kurs 0,6100 USD za markę jest obowiązującym kursem rynkowym tej waluty na 21 września, a więc wartość teraźniejsza netto kontraktu jest równa zeru.
Przypuśćmy, że 2 lipca kurs marek niemieckich z dostawą 21 września wzrósł do poziomu 0,6150 USD za markę. Taki wzrost jest wynikiem zmian popytu i podaży marek niemieckich zarówno na rynku natychmiastowym, jak i na rynku forward. Jednak na potrzeby niniejszego przykładu uprośćmy sytuację i załóżmy, że do gry wkracza kontrahent C, który zgła-