] 4. Wykorzystanie opcji w zarządzaniu ryzykiem cenowym 409
Zauważmy jednak, że możliwe jest rozwiązanie pośrednie, łączące elementy obu opcji. Edwin Charles mógłby mianowicie zaradzić kosztom zakupu zabezpieczenia poprzez „wyprzedanie” części potencjalnych zysków. Mógłby na przykład kupić kontrakt na górny pułap, chroniący przed wzrostem stopy LIBOR powyżej np. 7%, a równocześnie sprzedać taki sam kontrakt chroniący przed wzrostem LIBOR powyżej 8%. Oznaczałoby to, że z chwilą przekroczenia wyższego pułapu (8%), jego firma znów byłaby narażona na ryzyko. Kombinacja taka umożliwiłaby spłacenie - przynajmniej częściowe - kosztów początkowych pierwszego kontraktu na górny pułap wpływami ze sprzedaż}' drugiego kontraktu.
Innym często stosowanym sposobem ograniczenia kosztów ochrony jest równoczesny zakup kontraktu na górny pułap i sprzedaż kontraktu na dolny pułap stopy procentowej. I tak na przykład zakup kontraktu na górny pułap w wysokości 7% oraz sprzedaż kontraktu na dolny pułap w wysokości 6% chroni firmę Edwina Charlcsa przed ryzykiem wzrostu stóp powyżej 7%, pozbawiając ją jednocześnie korzyści płynących ze spadku stóp poniżej 6%. Koszty początkowe zabezpieczenia będą przy tym równe różnicy pomiędzy kosztem kontraktu na górny pułap a ceną kontraktu na dolny pułap stopy procentowej.
Cóż zatem powinien uczynić Edwin Charles? Mówiąc ściśle, nie istnieje tu „poprawne” rozwiązanie, jedynie słuszny kierunek działania. Każda decyzja dyrektora finansowego będzie w gruncie rzeczy odzwierciedlała jego styl działania i politykę inwestycyjną firmy. Rzadko jednak zalecałbym metodę „nie robić nic”. Stałe zajmowanie takiego stanowiska jest dla mnie uderzającym przykładem uchylania się od odpowiedzialności, ponieważ w rezultacie firma jest chronicznie narażona na ryzyko zmiany stóp procentowych. Nie uważam, aby było to postępowanie racjonalne.
Jeśli chodzi o wykorzystanie instrumentów pochodnych jako narzędzi zabezpieczenia, uważam, że Edwin Charles powinien przynajmniej użyć kontraktów futures w celu ustabilizowania części ekspozycji na ryzyko stóp procentowych lub też - również w ograniczonym zakresie - kupić opcje sprzedaży. Decyzja zależy w wielkim stopniu od zmienności implikowanej opcji sprzedaży w momencie zakładania zabezpieczenia. Prawie każdy bank komercyjny i każdy inwestor instytucjonalny może wskazać Edwinowi lekturę na temat warunków zmienności. Przy niskiej zmienności implikowanej Edwin Charles powinien raczej zdecydować się na opcje sprzedaży; przy wysokiej - bardziej może mu się opłacić sprzedaż futures. Jeśli poziom zmienności jest średni, powinien pomyśleć o zakupie opcji sprzedaż}' oraz o sprzedaniu przynajmniej pewnej ilości innych opcji. Jeżeli ocenia, że stopy procentowe raczej nie powinny silnie wzrosnąć, może sprzedać tańsze opcje sprzedaży - na przykład