FizykaII719 01
713
713
Fig. 390.
ta {Fig. .390), którego bliższe opisanie znajdzie czytelnik w tomie dodatkowym.
- b) Do oznaczania nachylenia magnetycznego, czyli inklimcyi, służy magnetyczny pręt, podparty w swoim środku ciężkości ruchomy na magnetycznym południku.
Położenie równowagi jego obserwuje się podobnie, jak położenie równowagi pręta zboczenia. Można jednak nachylenie obliczać
V
także podług wzoru sin Ł= —-, jeżeli się
Sb
stosunek pionowej składowej magnetyzmu ziemskiego do całkowitśj tśj siły oznaczy przez porównanie liczby drgań, które igła nachylenia wykonuje w pewnym czasie Z, raz na płaszczyźnie magnetycznego południka, a drugi raz na Płaszczyźnie do tamtśj prostopadłśj. Gdy bowiem N jest liczba drgań w pierwszym, N' w drugim przypadku, mamy na mocy § 103
zatem
|
Z ~N |
.nr —71 r qm ’ |
11 |
|
N' |
Sv | |
|
~N~ |
Q ’ |
a więc |
sin i =
iV'2
c) Natężenie H poziomej składowej magnetyzmu ziemskiego 1) otrzymuje się, dochodząc najprzód czasu drgnienia, t pręta
Fizyka T. II. 90
1 Gauss. Intensitas vis magneticae ad mensuram absolutam revocata.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
FizykaII289 01 283 wanej, 130 milionów mil obejmującej. Ściślejszy analityczny wykład aberacyi znajd
FizykaII054 01 49 49 Fig. 19. z razu tak w kierunku rzędnych //, jako też i odciętych z do miejsca&n
FizykaII427 01 4:23 czytelnik w tomie dodatkowym. Tu wspomn§ tylko jesLCze, że w teleskopie Hersclie
FizykaII132 01 127 127 Fig. 55. ce się nawzajem, nadać krążkowi ss ruch obrotowy, którego chyżość&nb
FizykaII360 01 356 356 Fig. 105. przezroczystego w drogiej rozsypuje się na pewne części składowe, k
FizykaII615 01 tóll przy a, b {Fig. 342) i przy f e, tudzież w samym środku łącznika przy c, d, aby
FizykaII814 01 808 808 Fig. 449. su umieszczonych, jak to rysunek (Fig. 449) przedstawia. Gdy się do
FizykaII273 01 267 267 ■ Fig. 124. urządza się po-działkę na rynience przyrządu w ten sposób, iż&nbs
FizykaII098 01 93 93 Fig. 47. popychania i dośrodkowego cofania się. Powiększenie bowiem objętości k
FizykaII172 01 166 166 Fig. 75. nie odwrotnie, t. j. nie każdemu innemu podziałowi blachy odpowiada
FizykaII175 01 169 169 Fig. 77. Fizyka IV TI. Wszystkie części, służące do zadęcia, są tu stale osa
FizykaII193 01 187 187 Fig. 85. Fig. 86. ku, naeiągniętemi na stosowną rurkę, lecz próby te nie
FizykaII236 01 230 230 Fig. 99. razem z jej dołem, przez CFD przesłanym, drgający ruch cząstek powie
FizykaII243 01 237 237 Fig. 10Ł równocześnie widełki strojowe, zupełnie jednozgodne z tonem niższym
FizykaII253 01 247 < 247 < Fig. 110. Dzieje się to przez nawoskowanie jćj w tem pierwej poczer
FizykaII261 01 255 255 Fig. 116. na od przestrzeni ośw:econej. Ztąd to pochodzi, iż koniec c;enia wy
FizykaII264 01 258 258 Fig. 119. rur A i B (Fig 119), z których jedna wsuwać się daje w drugą. Rurka
FizykaII291 01 285 285 Fig. 137. ło się Figdko około piono-0SF a następnie po od-J?V. biciu się od
FizykaII293 01 287. 287. : Fig. 138. i w punkcie li występuje z niej w kierunku By, podczas gdy inna
więcej podobnych podstron