KSE9262 II L20

202

Kiedy vięc po tylu usiłowaniach Polacy ujrzeli już wpośród siebie wnuczkę Kazimierza W., i kiedy z powszechną radością przekonywali się o jej cnotach i o wysokiej zdolności do zacnego piastowania berła: nowy trud wybrania dla niej równie godnego męża, spadł na haiki ojców narodu. Jadwiga tak młoda i nadobna, tak wysoko na owe czasy uksztalcona, rów nie co do umysłu jak i obyczajowy na nakomec królowa za zgodą w szyslkich wyniesiona na stolicę dzielnego i pełnego życ-ia królestwa, łatwo i prędko znalazła tych co jej ręki i tioiiu zapragnęli. Ale ta łatwość właśnie, była spiawą najwolniejszą i najtrudniejszą do rozwiązania dla całego narodu. My.lano już wcześnie o wyborze pizj szłego towarzysza Jadwigi: ci wszyscy jednak, którzy mniemab się być go-dnenn jej samej i jej korony, nie mogli większości zdań zjednać dla siebie w umysłach Polaków'. Ziemowit u-przj kizył się wszystkim przez swoje gwałtowne wdzieranie się do władzy, przez zaburzenia do jakich dał powód w Wielkiej Polsce, najazdy w Małej Polsce, i zabór Kujaw⁷; Władysław książę Opolski, chociaż potomek staropolskiej Piastów Szlązkich rodziny, ale zniemczony i nie tak zdolny, do rządów, jak położenie kraju wymagało, nie był lubiony w narodzie; trzeci nakomec Wilhelm książę Austryi, mający v iększe od innych prawo , ho uroczyście zaręezom przez króla Ludwika z Jadwigą i razem z nią wychowany, najpodobniejszym był do wybrania go za męża królowej. Lecz Polacy opierając się na umowie Koszyckiej, która zupełnej woli narodu wybór ów zostawiał;#', nie uważali jeszcze tego za dostateczny powod do powołania Wilhelma na władcę kraju; wreszcie zagnieżdżona w umysłach Polaków nieufność do związków z domem cesarskim, niemałe stawiała trudności dla WimeMa, do osiągnienia gorących życzeń jego. Tym-