Magazyn60201

KASY OSZCZĘDNOŚCI

7. Międzynarodowy Instytut Oszczędnościowy, Centralny Komitet Oszczędnościowy R. P. W r. 1924 odbył się w Medjolanie z okazji setnej rocznicy istnienia Lombardz-kiej Kasy Oszczędności z inicjatywy tej kasy Międzynarodowy Kongres Oszczędnościowy, który stanowi pierwszy krok na drodze do uzgodnienia działalności k. o. na platformie międzynarodowej. Na kongresie tym powstał projekt utworzenia Międzynarodowego Instytutu Oszczędnościowego, który ostatecznie został wprowadzony w życie w r. 1925. Siedzibą Instytutu jest Me-djolan. Celem działalności Instytutu jest: a) ściślejsze współdziałanie i rozwijanie ideałów, któremi kierują się k. o. w swej pracy, a specjalnie w propagandzie oszczędności we wszystkich warstwach społecznych; b) wzajemne zapoznanie się z organizacją, zakresem działania oraz czynnościami kas oszczędności w różnych krajach; c) ulepszanie ich organizacji, zakresu działania i czynności; d) rozwój oszczędności i odnośnych instytucyj w różnych krajach; e) koordynacja ich pracy na terenie międzynarodowym; f) perjodyczne organizowanie międzynarodowych kongresów oszczędnościowych i realizacja ich uchwał.

W r. 1929 odbył się w Londynie II Międzynarodowy Kongres Oszczędnościowy. Ostatni kongres odbył się w Paryżu w roku

"935-

Na pierwszym kongresie oszczędnościowym powzięto między innemi uchwałę, by dzień 31 października na pamiątkę zakończenia pierwszego międzynarodowego kongresu oszczędnościowego obchodzono wszędzie jako Międzynarodowy Dzień Oszczędności. Międzynarodowy Dzień Oszczędności zyskał sobie odrazu popularność i dziś niema prawie kraju, któryby nie brał udziału w tej ogólnoświatowej akcji na rzecz krzewienia idei oszczędności. W Polsce dzień ten jest obchodzony szczególnie uroczyście. Po raz pierwszy urządzano tę uroczystość w r. 1926.

Obecnie akcja progagandowa w zakresie krzewienia myśli oszczędnościowej skoncentrowana jest w Centralnym Komitecie Oszczędnościowym R. P., który obejmuje swą działalnością cały teren Polski. Początkowo akcją tą zajmowało się w Polsce Biuro Instytucyj Oszczędnościowych. Centralny Komitet Oszczędnościowy powołany zostaje do życia w r. 1932. Zadaniem jego jest krzewienie idei oszczędności w społeczeństwie, oraz utrzymywanie kontaktu z po-krewnemi instytucjami zagranicą. Siedzibą Komitetu jest Warszawa. Członkami Komitetu są osobistości ze świata naukowego i finansowego oraz działacze na polu oszczędnościowem. Komitet wydaje własne pismo kwartalne pod nazwą „Przegląd Oszczędnościowy", które poza wiadomościami bieżącemi zawiera prace naukowe z zakresu praktyki i teorji oszczędnościowej.

Literat Ora : Actes officiels du Congrls International de l*Epargne. I z r. 1924, II x r. 1929₁ III z r. 1935. - Ballardini A.: U risparmio attraverso i secoli. Le Cass~ Ordinarie in Italia. Bologna 1929. — Les Caisses d* Epargne dans le Monde. „Inst. Int.de l*Epargne**. Milan 1935. — Candoile A. der Leir caisses d*Epargne de la Suisse considćrćes en elles-mfmes et comparśes arce celles d'uutres pays. Gentre 1883. — Cormont A.: Codę des Caisses d* Epargne. Pithimers 1934. — „Czasopismo Kac Oszczędności**. Poznań (odr. 1928). - Deroocer M. E.: La

Caisse Cśnśrale d*Epargn e et de Betraite et ses diffłrents serrices. Bruzelles 1935. — Tender Legtslation de la Caisse Gśnłrale d*Epargne et de Batraile. L*Epargne du Monde Nr. 2. 1929. — Dziekański T.: P. K. O., jej ideje rozwojowe i znaczenie w życiu gospodarczym państwa. Warszawa 1933. — Eason C.t The Trustee Sarings Banks of Great Brilain and Ireland from 1817—1928. Dublin 1929. — Eberles Der Scheck u. Girorer-kehr vom Standpunkt der Sparkassen. „Schr. d. Ver. f. SoziaL poi**. I. 1913. — „Epargne du Monde**. Międzynarodowy Instytut Oszcz. Medjolan (od 1926 r.). — Gargam J.t Studja nad kasami oszczędności. Lwów 1907. — Gruber H.: Warunki rozwoju obrotu czekowego. Warszawa 1930. — Tenże: Polska na tle kapitalizacji światowej. Warszawa 1931. — Heber F.; Dil Postsparkassen ais Volk u. Staatsbanken. TUbingen 1908.— Heldematm P.: Zur Entwtcklung des deutschen Sparkassen-wesens unter besonderer Berucksichtigung der Postsparkassen-frage. Halle 1907. — Helmut N.s Grundriss des Sparkauen-wesens. Breslat* 1926. — Hoffmanns Sparkassen „ Postsparwe-sen. „HandwOrterbuch der StpalswissenschaftenJena 1926.— Jaromin Si.: Szkolne Kasy Oszczędności. Kraków 1909. — Kaczanowski M.: Dzieje oszczędności w Polsce. Warszawa 1934. — Księga Pamiątkowa Ogólnopolskiego Zjazdu Instytucyj Oszczędnościowych. Warszawa 1931. — „Kwartalnik Kas Oszczędności**. Lwów (od 1929 r.). — Laehenal A.: Lśgislation des Caisses d*Epargne Suisses. L*Epargne du Monde Nr. 4, 1930 r.— Laurenł H.: Les Caisses d*Epargne et de. Prśvoyance. Pithimers 1892. — Legislazione estera sutle Cas&e di Bisparmio. „Annali del Credito e della Proridenza". 1915. — Lehmann E.: Das Sparkassenwesen der Schweiz seit Aus-brach des Wdtkrieges. Bem 1928. — LepeUeiier F.: Les caisses d*epargne Italiennes. Paris 1897. — Letcine: History of saving in Great Britain and Ireland. London 1866. — Mag-nien L.s Les Caisses d*Epargne Ordinaires en France 1914 1924. Paris 1926. — Meisel: Die Entwicklung der oesterreichi-schen Sparkassen seit 1848. Wien 1900. — Milhaud L.: Traitś thśoriąue et pratiąue de Vorganisation et du fonctionnement des caisses d*epargne en France. Pithioiers 1908. — Murka V.: Das oeffentliehe Bankwesen des Auslandes. Berlin 1934 — „Oszczędność**. Warszaioa (od r. 1925). — Pałsh G.: The saińngs of the United States. „Statisiik”. 1909. — Pamiętnik Pierwszego Ogólnokrajowego Zjazdu Przedstawicieli Instytucyj Oszczędnościowych w Warszawie 31. X. 1926. Warszawa 1927.— PospMl V.: Samngs Bank in Czechoslo uakien. L'Epargn du Monde Nr. 12. 1929 r. — „Przegląd Oszczędnościowy**. Warszawa (od r. 1934). — Reusch: Das Sparen bel den deutschen Sparkassen. Berlin 1934. — Robinson E. L.: One Hundred Years Samngs Banking 1816—1916. New York 1930. —