NDIGCZAS0034762533

Groty lodowe w Tatrach. 215

Ostateczne rozwiązanie mego przypuszczenia możliwe byłoby, rzecz asna, tylko przy dokładnem geologicznem i geofizycznem zbadaniu tej groty, z pomocą dalszych jeszcze badań odkrywczych w stylu tych, które tak skutecznie i pożytecznie przeprowadzają w Tatrach od lat kilku pp. Zwolińscy. Sprawą tą należałoby się zająć celem zbadania tego ciekawego i jedynego na ziemiach polskich zjawiska, jakiem jest ta grota i sądzę, że geneza jej przy zgodnem współdziałaniu wszystkich zainteresowanych ba" daczy dałaby się niedługo rozwiązać.

Walery Goetel.

II. Kilka spostrzeżeń dokonanych w grocie lodowej w Kamiennem.

Szata lodowa tej groty nie jest stałą. We wrześniu 1923 roku, nad drugim progiem lodowym, od wejścia po prawej stronie, był tylko dość nikły stalagmit lodowy, dający się zauważyć na przekroju B. w planie T. Zwolińskiego, Wierchy II* str. 39. W dniu 12 lipca 1924 roku, to samo miejsce przedstawiało się natomiast tak, jak to uwidacznia załączona fotograf ja. Wymieniony stalagmit przybrał na rozmiarach i zdradził zarazem swoje pochodzenie: był połączony „stalaktytem" w postaci pasa lodu, o przekroju wydłużonego owalu, z kominem czy szczeliną w stropie groty, skąd woda czy lód wypływał. Pas ten składał się z grubo krystalicznych ziaren lodu, stojących w pionowych szeregach nad sobą; średnica największych ziaren nie przekraczała 3 cm. Dłu-gośćjpasa lodu, od stroou