page0108

104

oczach potężna grała imaginacja; znać było, że dostarczała cudownych obrazów chłopczykowi, że mu przedstawiała świętego Jacka jak w ubogiej szacie zakonnika z Włoch przybywając c&łą Polskę przechodzi, niosąc ewangelicznej nauki słowa, A tłumy biegną za nim potęgą tego sło. wa magnetycznie pociągnięte, miłością Boga . bliźniego rozgorzałe, tonące we łzach na wspomnienie przewinień swoich i z pokorną żarliwością Bogu i kapłan o w i jego poprawę obiecujące. C! na wspomnienie takiego wpływu, serce chłopięcia, mogło bić szlecbetną chęcią wstąp^:enia w ślady świętego, mogło wtedy wyrobić się powołanie do tegoż samego stanu, w którym on palmę chwały osiągnął i oylko nieświadomi dziejów i tych zmian jakie przynoszą czasu koleje, mogą lekcew^rażyć te wspaniałe postacie z przeszłości, co rwiąc s'ę w nieskończoność piękna i dobra, kryły się w habit zakonny.

Nasz żaczek ubogi, który niedawno z Mościsk rodzinego miejsca przybył, nosił imię Melchiora. Uczęszczał on pilnie do szkół Akademii Krakowskiej i nie dał się towarzyszom w naukach prześcignąć. Gdy zaś dorósł lat młodzieńczych, wstąpił do zakonu świętego Dominika.

O nim to powiedziano później, ze jako święty