page0242

page0242



240 PLATON.

demii. Minos i Hipparch są malćj wagi, ale napisane dobrym stylem attyckim, i wątpię, czy szewc Szymon, jak chciał Boeckh, był potrafił je napisać; myśli w nich nie są nicplatońskie, a jeżyk taki, jaki w innych dialogach. To samo powiemy o Alcybiadesie drugim, o Rywalach i Teagesie, który zawiera nawet śliczne ustępy. Jeden Klitofont, choć nadobnym i żywym skreślony stylem, rodzi wielkie trudności, bo najprzód nie jest rzeczywistym dialogiem, potem zaczepia silnie Sokratesa, a pośrednio nawet samego Platona. Ztąd jedni (Tennemami) uważali go za urywek, któremu nie dostaje należytćj obrony mistrza1); drudzy jako szkic późnićj zarzucony do początku Rzeczypospolitej 2)‘, inni nareszcie z Schleiermach erem, K. Fr. Hermannem, S u-semihlem odmawiają go zupełnie Platonowi1). Starożytni jednak nigdy nie powątpiewali o nim a nawet niektórzy radzili od niego zaczynać studyum Platona4). Może jednak jest to szereg krytycznych zarzutów, sformułowanych przez Platona samego lub którego z uczniów, aby na nie odpowiedzieć w nowćj jakićj dyskusyi. To pewna, że z przeglądu tych najbardziej poniewieranych utworów 3), nabierze czytelnik niewątpliwe przekonanie, że sprawa autentyczności sprowadza się u Platona do bardzo drobnych rozmiarów i że nawet najbardzićj podejrzane z jego pism mają za sobą dobrą, czci godną tradycyę, której przecież nic można osłabić samem wytykaniem tylko pewnych nicregularności w języku lub nieprawidłowości w rozumowaniu. Gdyby kto chciał być złośliwym i upartym, mógłby prawie wszystkie te wyszydzane pisemka, najczęścićj bez najmniej-szćj występujące pretensyi, a prawie zawsze pociągające jakimś rysem platońskim lub sokratesowym, obronić uwagą, że Platon był naczelnikiem szkoły, która obok wytrawnych uczonych, liczyła także

’) System der platan. P/tilos , I. p. 112.

*) Rit ter, Gesch. der Philos. II. p. 1 jó.

’) Zob. K. Fr. Hermann, Gesch. und System etc. p. 426. Najnowszy, który pisał 0 tym dialogu, Kunert, 1/1/ae inter Clitophonłem dialogum et P/atonń Rempn-blicam intercedat necessitudo. Gryphiae 1881 stawia hipotezę, że on jest krytyką pierwszej księgi Rzeczypospolitej, osobno wydanej przed innemi, i że Platon go uwzględnia i nań odpowiada w księgach następnych.

■*) Diog. Laert. III. §. 62.

s) Zwłaszcza Stallbaum i K. Fr. Hermann nie przebierają w grubiań-stwach. gdy mówią o tych biednych apokryfach, których styl jednak i jeżyk są meiów-nie doskonalsze od ich własnego sposobu pisania.

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0266 264 PLATON. Racyonaliści, zwłaszcza niemieccy, są tak nieżyczliwie usposobieni dla wszelaki
page0298 296 PLATON. ozenie to wprawdzie zostaje w zgodzie z hipotezą, ale nie wiele wyjaśnia, jak w
page0200 NAZWY GEOGRAFICZNE — TOPONIMIA Nazwy miejscowe są ściśle związane z samymi osadami, tj. z c
page0202 200 PLATON. kaczem. Gdy w r. 357 Dion zajął miasto, z wyjątkiem zamku 1 wysepki Ortygii, ka
page0204 202 PLATON. sunkach, teraz zaś posiada! całe zaufanie i serce Diona 1). Ten coraz więcej st
page0206 204 PLATON. jednodniowy, dzieci strudzonego bóstwa i przykrego losu, na cóż zmuszacie mnie,
page0208 20 6 PLATON. syna, przywłaszczył sobie całe królestwo. Wtedy Eufreusz do miasta ojczystego
page0210 202 Summa teologiczna jakie to są wody, należy rozmaicie określać, według różnych mniemań o
page0210 208 PLATON. także być, że wielcy mówcy Likurg i Hiperydes, jeżeli nie byli wprost uczniami
page0211 211 Oba; ci ludzie godni są pogardy, a stąd także wynika, że nie można być równocześnie
page0213 199 — chowe właściwości; bo one są naturalną podstawą charakteru i nadają mu indywidualne z
page0216 2 14 PLATON. kolwiek była, nieznacznie zbiednieć, bo jak każdy afekt, tak ona także potrzeb
page0220 2l8 PLATON. Testament filozofa, zachowany u Diogenesa z Laerty, stal się powodem do niepotr
page0222 220 PLATON. Żadne z pism wielkiego myśliciela (los godzien doprawdy zazdrości) nie zginęło,
page0224 222 PLATON. Czy miał same autentyczne pod ręką? Czy nie zachodzi obawa, że w ciągu 150 lat,
page0225 217Sejmy ryczne losy dwóch Familiij są podobne do siebie. Kiedy wymarli założyciele wielkie
page0226 224 PLATON. danie nierównie obszerniejsze, zawierało 36 dzieł, a zamiast na trylogie, było

więcej podobnych podstron