30
Summa teologiczna
ktqry się odbywa przez zastosowanie mocy, jest ruchem istniejącego w czynie, ponieważ moc rzeczy istnieje o tyle, o ile ta rzecz jest w czynie.
Odpowiedź na trzeci zarzut. Ruch istniejącego w możności odbywa się z powodu jego potrzeby. Lecz ruch istniejącego w czynie, nie odbywa się dla jego potrzeby, lecz dla potrzeby czegoś drugiego. I tym sposobem anioł dla naszej potrzeby porusza się co do miejsca, według słów do Żydów 1,14: Wszyscy są*) duchuni usługującymi, na posługę posłanymi dla tych, którzy dziedzictwo zbawienia wziąć mają.
§ 2. CZY ANIOŁ PRZECHODZI PRZEZ PRZESTRZEŃ POŚREDNIĄ.
Do drugiego paragrafu tak przystępujemy:
Zarzut pierwszy. Wydaje się, że anioł nie przechodzi przez przestrzeń pośrednią. Wszystko bowiem co przechodzi przez przestrzeń pośrednią, pierwej przebywa miejsce równe sobie, niż większe. Miejsce zaś równe dla anioła, który jest niepodzielny, jest miejsce punktu. Jeśli więc anioł swym ruchem przechodzi przez przestrzeń pośrednią, musi w swym ruchu przeliczyć nieskończoną ilość punktów, a to jest niemożliwe.
Zarzut drugi. Oprócz tego, anioł ma substancję bardziej pojedynczą od naszej duszy. Lecz dusza nasza mysią swoją może przechodzić od jednego krańca do drugiego, nie przechodząc przez przestrzeń pośrednią. Mogę bowiem pomyśleć o Francji, a potem o Syrji, nie myśląc nic o Włoszech, które są w pośrodku. Zatem tern bardziej może anioł przechodzić od jednego krańca do drugiego, nie przez przestrzeń pośrednią.
Lecz przeciwnie. Jeśli anioł się porusza z jednego miejsca do drugiego, gdy jest w punkcie do którego dąży, nie porusza się, lecz się zmienił. Lecz wszelką zmianę poprzedza zmienianie się. Zatem gdzieś istniejąc poruszał się. Lecz nie poruszał się jak długo był w punkcie wyjścia. Poruszał się zatem, gdy był w przestrzeni pośredniej. I tak musi przechodzić przestrzeń pośrednią.
*) Vulg. Izali wszyscy nie są.