scandjvutmpc801

186 Ćwiczenia zmysłów.

służyć mogłyby do metodycznego kształcenia i rozwijania zmysłów, a tern samem do poznawania cech przedmiotów.

Ćwiczenie zmysłów musimy stosować do wieku i rozwoju dziecka. Dziecko będzie lubiło tylko to, co odpowiada poziomowi jego pojęć. Przytem ćwiczenia muszą być stopniowane, gdyż zbyt łatwe nie pobudzą zainteresowania, a za trudne zniechęcą. Jakość i szybkość wykonania pracy dziecka da możność wychowawcy robić ciekawe spostrzeżenia nad stopniem jego uwagi i psychicznym rozwojem.

Materjał do ćwiczeń zmysłów, jaki podaje Montessori, jest cenny, ale dla naszych dzieci niezupełnie odpowiedni; zbyt jednostronny, za suchy i nie pobudza dzieci do twórczości, oprócz tego jest w nim za dużo form geometrycznych. Możemy śmiało zastąpić figury geometryczne przedmiotami, wziętemi z bliższego otoczenia dziecka, jak stopniowanej wielkości pudełkami, stopniowanej długości patyczkami, gałązkami, buteleczkami i t. p. Ramki do zapinania guzików, sznurowania lub zawiązywania nie zajmują naszych dzieci; jest to praca dość duża i wymaga ze strony dziecka pewnego wysiłku, a gdy trudności zostaną już pokonane, z żalem widzi ono, że to, co zrobiło, zostaje znowu rozwiązane, rozpięte, czyli, że z jego wysiłku i pracy nic nie zostaje. Dajmy dziecku lalkę do ubrania, polećmy mu pozapinać fartuszek lub zasznurować bucik młodszym dzieciom, przygotować zapomocą wiązania supełków lejce z kasztanów, a dziecko będzie pracowało znacznie chętniej, bo praca jego będzie celowa. Bez względu na to, jaki materjał wybierzemy do ćwiczeń zmysłów, powinien on być metodycznie opracowany, na tern bowiem polega cała jego wartość.