tpn 1 2214
0901

100

/daje się wszelako/, że zanim mieszkańcy pod panowanie książąt Waregsko-ruskich przeszli, pierwej już albo w ścisłym sojuszy z Polakami żyli, albo z nimi pod jednym rządem byli; gdyż według najdawniejszych kronikarzy już dawno przed tym książęta polscy w tej części sławiańszczyzny panować mieli, zanim jeszcze wzmianka o potędze państwa Warego-ruskiego była. Później dopiero, bo aż w IX. wieku dowiadujemy się od kronikarzy ruskich o istnieniu książąt halickich i o narodzie Drewlanów, mieszkającego w zachodniej części Podola koło Czerwonogrodu, którzy mieli własnego książęcia Miskina czyli Nikina, którego Ihor, syn Ruryka, założyciela monarchii północno-ruskiej przy końcu IX. w. zbrojnie najechał i jego państwo sobie przywłaszczył. Podobnie (eż i jeden bezimienny kanclerz Beli 1., króla węgierskiego, donosi, że gdy przy końcu owego stulecia Madjarowie ^{1 2}), naród z Hunami spowinowacony, w swym pochodzie z północno-zachodniej Azyi ("dzisiejszej Syberyij w naddunajskie kraje dążąc (890 r.), już wtedy należycie obwarowany Halicz natrafili, gdzie jakiś książę rezydował, na którego rozkaz 2000 łuczników w pogotowiu było. Tegoż skarb miał być naówczas tak wielki, że on wodzowi Madjarów, Almusowi, 2000 grzywien śrebra, 200 grzywien złota, 300 pysznie ubranych koni, wielką ilość bydła i drogich futer w darze ofiarował, i za poradą swych bojarów z nim ścisły sojusz zawarł. ¹')

Aż dopiero przy końcu \. w. mamy pewniejsze wiadomości o hisloryi Galicyi, a mianowicie o panujących w niej książętach, albowiem w tym czasie AYłodzimirz, ksże. nowogrodzki tą krainę najechał i takową pod swoje panowanie podbił; zaprowadzając w niej oraz i religię chrześciańską.

1

Madjary, od dziejopisów Węgry, Ugry, Onogury, Hunogury i Une-gondury zwane, do stałych siedlisk nieprzyzwyczajeni, trudnili sio tylko łupieztwem i wojną najezdniczą. Żyli oni w najgłębszej ciemnocie; albowiem nawet o bożyszczach najdzikszym narodom znanych, żadnej wyobraźni nie mieli. Za pożywienie służyło im jedynie mięso zwierzęce i kobyle mleko; podczas wojny zaś spożywali często i ciała zabitych nieprzyjaciół.

2

Alinus poszedł potym przez góry karpackie do Panonii, dawnej prowincyi rzymskiej, gdzie zwyciężywszy mieszkających tam Sla-wian naddunajskich i połączywszy się z pozostałemi w niej Awarami, miasto Budę nad Dunajem założył.

t