tpn 1 22144701

tpn 1 22144701



138

Ukrainę się wyniosło. Odzyskanie wschodniej części Prus (1454), przyłączenie do Polski kśtwa oświęcimskiego1) (1457) i ziemi bełzkiej 2j (1468), jako też uznanie zwierzchnictwa polskiego przez Stefana, wojewody wołoskiego, tego to szczęśliwego wojownika i pogromcy Węgrów i Turków, zmieniły jedynie poniekąd niepomyślność panowania tego króla, który po więcej jak 40 letnim obojętnym panowaniu, w Grodnie umarł (1492).

1492.

Jan Albert, po ojcu na tron wstąpiwszy, zastał Polskę w bardzo złym położeniu. Szlachta i duchowieństwo ku jego ojcu zrażone, ociągali się należyty zasiłek do prowadzenia dalszej wojny dawać, gdy tymczasem Tatarzy, a nawet i pomieniony Stefan, wojewoda wołoski, niepomny złożonej przysięgi wierności i danej mu przeciw Turkom pomocy, na Ruś uderzyli i takową aż po San splądrowali; krocie ludu w niewolę z sobą uprowadzając. Jan Albert zgromadziwszy więc we Lwowie pospolite ruszenie narodu, wyruszył w 80,000 wojska na ukaranie zuchwałego hołdownika w pole, a podstąpiwszy aż pod Suczawę, rezydencyi lego wojewody, przystąpił do oblężenia miasta. Na widok lak licznego wojska dopraszał się zalękniony Wołoszyn pokoju, na który monarcha polski tym łatwiej zezwolił, iż mu żywności zbywać zaczęło. Głodem i chorobami wycieńczone wojsko polskie zabierało się właśnie do odwrotu, gdy oto w obszernych lasach bukowińskich, przez popodcinanie drzew zdradziecko napadnięte zostało i straszną klęskę poniosło (1497). Tylko jazda nadworna zdołała ratować resztę wojska i samego króla, który odbywszy tę przyprawę, z holem serca spostrzegł, jak wiele ruskiej i polskiej szlachty w tych borach zginęło lub do niewoli popadło. Stefan poraziwzy jeszcze oddział Mazurów, królowi w pomoc idący, zamyślał wojsku polskiemu przejście przez Prut przeszkodzić, z którego to powodu pod włością Czerniowca-mido krwawej utarczki przyszło, w której wszelakoż ciężkim pochodem znużeni Polacy, zupełne zwycięztwo odnieśli.

1

Janusz, kśże oświęcimski, z rodu Piastów szlązkich, będąc bezpotomnym , sprzedał w pomienionym roku Kazimierzowi IV. kśtwo oświęcimskie, jeszcze r. 1179 z księztwami szlązkiemi połączone i pod hołdem królów czeskich zostające, za 50,000 grzywien groszy pragskich; którąto sprzedaż Jerzy Podiebrad, król czeski, traktatem z r. 1462 potwierdził.

2

Władysław Jagiełło, oddając swoje siostrę Aleksandrowi Ziemowitowi, kściu mazowieckiemu, w zamęzcie (1586), ustąpił mu ziemię bełzką z Lubaczowem, Buskiem i Łopatynem w posagu, które posiadłości też tego potomkowie aż do wygaśnięcia domu (1461) dzierżyli.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
tpn 1 22140901 100 /daje się wszelako/, że zanim mieszkańcy pod panowanie książąt Waregsko-ruskic
tpn 1 22145701 143 ski uderzyła, gdzie atoli należycie przyjęta, z wielką jej stratą do cofnięcia
tpn 1 22147701 108 sk> z wojskiem koronnym pod Józełem Potockim w poczcie posiłków szwedzkich
tpn 1 22140301 94 ku południowi i wschodowi zaś z Wołoszczyzną. Na powierzchni jego znajduje się
tpn 1 22140501 96 budynkami fabrycznemi i źródłem mineralnej wody. W bliskiej włości Bystrzycy zn
tpn 1 22141101 102 Ten prze1 swoje 341etne chwalebne panowanie, słusznie Wielkim nazwany książę,
tpn 1 22141501 100 mieszkując, przyrzeczonej mu pomocy do odzyskania swego księstwa oczekiwał. Bo
tpn 1 22141701 108 polski, jako ich bliski krewny, położył wkrótce koniec tej bratobójczej wojnie
tpn 1 22141901 110 wszelako Roman skrętnie od przyjęcia obrządku łacińskiego się wymówił i korony
tpn 1 22142101 1121206. Roman II. obowiązał się był w skutek zawartego sojuszu z Andrzejem, koron
tpn 1 22142901 120 głód w mieście szerzyć zaczął, poddali się wszyscy, uznając Kazimierza za mona
tpn 1 22143101 w niej zamknął. Wziąwszy zatym Ruś halicką w zupełne posiadanie, odezwał się Kazim
tpn 1 22143601 127 odebrać. W późniejszych układach (1374) zaś zrzekł się on wszelkiego prawa do
tpn 1 22144201 133 siadaniu trzymali. Na tej wyprawie powiodło się jej wkrótce, że nietylko szczu
tpn 1 22145101 142 dotąd spokojnie zachowujący się Tatarzy na Podole. Zebrane rycerstwo pospieszy
tpn 1 22145401 145 ski nie dając się tym od swego zamiaru odwieść, postąpił za nim az na Mułtany,
tpn 1 22145501 146 do Moskwy odesłać się ociągał, że sam carem zostać zapragnął. Daremnem oczekiw
tpn 1 22146201 153 przymusił (1656), i tym samym powrót królowi do Polski u-łnłwił. Gdy się tak d
tpn 1 22146301 154 rozpoczął nowy teatr wojny. Przewidując atoli, że to nie ścierpi ani Moskwa, a

więcej podobnych podstron