tpn 1 2214
8401

175

sinego, a niedługo po nim zaś Moskale pod komendą kscia Ga-liczyna do Galicyi, które aż w grudniu r. b. po zawartym tymczasowym pckoiu z kraju ustąpiły, w skutek czego też i ob wody tarnopolski i czortkowski po rzekę Strypę i Dniester Rosyi pod imieniem obłaści tarnopolskiej z ludnością 309,592 dusz odstąpione zostały, które dopiero r. 1815 nazad do Galicyi powróciły. — Franciszek II., po złożeniu godności ce sarza rzeszy niemieckiej, przybrał tytuł tylko cesarza austry jackicgo pod imieniem Franciszka I., a po ustaleniu trwałego pokoju w Europie, objeżdżał potem swoje obszerne kraje. Galicyę trafił taki pamiętny objazd roku 1817. Zadowolony kwitnącym stanem tej od czasu posiadania od wojen zachowanej prowincyi, znalazł cesarz tam znacznie wzrastającą lu dność, w miarę tego i miasta rozszerzone i potrzebnemi szkołami zaopatrzone. Powodowany troskliwością o rozkrzewienie nauk i oświecenia, uchwalił też przy tej okazyi i założenie akademii w Lwowie. R. 1826 przedsięwziął powtórną podróż do Galicyi, przy której umówiony zjazd z Aleksandrom, cesarzem rosyjskim, w Czerniowcach odprawił. — Po 431etnim panowaniu umarł Franciszek w Wiedniu 2. marca 1835 , poczym jego syn

1835.

Ferdynand I., rządy państwa aust. objął. Pod panowaniem tego monarchy, w pośród powszechnego pokoju w Europie , przyćmiła swobodę Galicyi nieszczęsna rzeź obywateli przez wyuzdane chłopstwo w obwodach zachodnich; z którego to powodu rzeczpospolita krakowska, o właściwe wywarcie politycznych dążności na narodowość polską obwiniona, przez opiekuńcze mocarstwa z karty samodzielnych państw wykreśloną i do Galicyi wcieloną została. We dwa lata później, podczas nadzwyczajnego wslrząśnienia całej Europy, uznał cesarz Ferdynand potrzebę zmiany zastarzałych i postępowi czasu niestosownych zwyczajów w zarządzie swego państwa, i jedynie dobrocią serca powodowany, przyrzekł nadanie stosownej konstytucyi, w skutek czego sejm nadzwyczajny do Wiednia zwołał, przybrawszy oraz tytuł cesarza i króla konstytucyjnego, Wkrótce wszelako ze względu okropnych zaburzeń i smutnej wojny domowej na Węgrzech, uznał cesarz i król Ferdynand, często na zdrowiu zapadający, potrzebę, do dźwigania z tylu troskami połączonej korony sił wytrwalszyoh, dlaczego tez własnym popędem powodowany, 2. grudnia l^s48 koronę na korzyść swojego brata Franciszka Karola abdykował, tenże zaś tą, aktem uroczystym na dniu tym samym w Ołomuńcu wydanym, na swego syna Franciszka Józefa przeniósł.

1848.

Franciszek Józef I. objął więc tego samego dnia rządy państwa austr., a oświadczając zaraz przy wstępie na tron, że