59
Lecz świat po długich konwulsjach w uowym powstał z nich kształcie, a Alpy dotąd ujarzmione. Świat otrząsnąwszy się z uroku już nieraz chwilowego Pana swego, to niedawne swe bożyszcze nazwał uzurpatorem, despotą, tyranem, a alpejscy mieszkańcy jeszcze dobroczyńcą go zowią, błogosławi? pamięci jego!
Może być, il kiedyś i Alpy jakimś ulegną konwulsjom. Miewa i natura rewolucje swoje, lecz te szczęściem rzadsze niż w politycznym świecie; ztąd wróżyć trzeba, iż z pomników cesarskich ten właśnie najdatćj w przyszłości trwać będzie, który największem jest może dobrodziejstwem dla niej; iż pamięć filantropa przetrwa wojownika sławę. O gdy być ta miła dla serca nadzieja stała się przykładem, nauką dla możnych!
Opisać ci S:mpIonu nie mogę, bom go nie widziała. Brak kilku liter na moim paszporcie pozbawił mię tći rozkoszy. Wszystko co mogę uczynić, to przytoczyć tu opis cudzy, francuzki; bo polskiego żadnego nie znam, a tłumaczyć nie umiem. Mimo swej tre-ściwości, da on ci, Antosiu, jednak poznać iłem straciła; przekona cię zarazem, iż jadąc do Włoch, należy na Simplon się zwrócić, i lepiej niż ja dowiadywać się o rezydencji austryaekśch konsulów.
....„Une masse de rochers qui se dćtachkrcnt, ii y a environ deux sikcles et demi, ensevelirent presąue totalement le village nomme Simplon, mais Je percement de la nourelle route a ete si fiuorable a son accroissemcnt, qu’il n’y a pas k douter que la population ne sui\e le progrks de 1’aisance.
„A trois milles de ce yillagc, qui a donnę son nom k la mon-tagne, et qui s’ólćve dćjk k 1477 melres au dessus du nneau de la mer, se prćsente la galerie de Gabbio, Jjujae des plus belles de cette merveilleuse route; elle a 115 pieds de longueur, et donnę entróe k 1’affreuse vallee de Gondo. C’est ici que la route semble avoir accumulć toutes ses horreurs; le coeur Ju voyageur sc serre en mćme temps que la vallćc, dont ićtioit emplacement ne permet le passage qu’au bruyant torrent de la JJoreria: la route est con-struite en sadlie et coinmo une sorte de balcon continu audossus des abimes les plus effrayants. Si les ouyrages gigantosques, qui composent cette route, ne temoignaient de la prćsence de Thomme, on se oroirait k bon droit dans une solilude vierge encore de tout