tpn w alpach i za alpami9201

185

Ministrowie Alexandra Scorucucofe przytrzymali, a przed wyjawieniem śmierci księcia wzięli rzecz na rozwagę.

W pałacu nie dziwiono się jego nieobecności. Mniemano, 1 się tajemna przedłużyła swawola, i podług raz na zawsze wydanych w podobnych zdarzeniach rozkazów, nie poszukiwano go wcale.

Rząd tymczasem, po krótkim namyśle, posłał po młodego Kozmusa, osierociałego jedynaka wojownika Jana, z drugiej- Me-dyceuszów linii, a ogłaszając ludowi śmierć Alesandra, przedstawił mu zarazem następcę jego.

Taką koleją skończył się brudny nieprawych Medyceuszów ustęp (gdyż i papież Klemens YII już był swe panowanie dokonał), a zaczęła się od Kozmusa młodsza lecz prawa ich linia. Owdowiała Małgorzata, nie dawszy AIexandrowi potomstwa, zaślubiła później księcia Farnezy.

Nikt się nie dowiedział, czy Lorenzino Alexandra śmiercią pragnął jedynie ojczyznę swą od krzyczącej oswobodzić tyranii, czyli łączył w tćm jakieś dla siebie widoki; nikt nie wy tłumaczył, czemu, dokonawszy swego zamiaru, nad którym jak się zdaje długo przemyślał, samćj sobie zostawiając Florencyą, tajemnie z niej wyjechał.

Przybywszy do Bolonii, następnie do Wenecyi, gdzie znaczniejsze Florencyi domy, po ostatnim Medyceuszuw powrocie, przed zemstą ich się schroniły, rozpoczął wprawdzie kroki, mogące mićć dobro wolność ojczyzny na celu; lecz wkrótce się dowiedział, że te były już niewczesne.

Niebawnie pot m, przekonawszy się iż panujący krewny jego Kozmus ma go w podejrzeniu, do Konstantynopola się udał. Wróciwszy jednak do Wenecyi, napisał stylem pięknym i v/znio-slym rodzaj usprawied! wienia swego; Cu go wszakże od zbójeckiej nie ochroniło ręki.

Po jedenastu le::ech krycia się i tułactwa, dnia 26 lutego 1548 r., napadnięty w Wenecyi przez dwóch Florentczyków, z rozkazu toskańskiego posła zaczajonych na niego, podobnąż zszedł śmiercią, jaką A/exandra zgładził.

Alpy. Tom I. 24