WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH247 I

231

silniejszy, jak tego mamy dowód i na niektórych nowoczesnych fizy-jologach, którzy do ostatnich czasów jeszcze utrzymywali, że wpływ ojca na zarodek jest podrzędny. Jakie dziwne wyobrażenie dzicy mają o tóm zjawisku, wykazuje zabobon Indyjan Saliva nad Orinoco, że kobieta, wydająca na świat bliźnięta, koniecznie cudzołóstwa dopuścić się musiała¹). Owym to poglądem tłomaczy się istnienie prawa bratanka do spadku, t.j. prawa, na mocy którego syn siostry zabiera spadek po śmierci jćj brata. Na tej samśj podstawie przechodzi u Tuaregów godność władzcy zawsze na dzieei siostry ²). Na złotem wybrzeżu brał zawsze syn spadek po bracie matki, córka po siostrze ³) i jeszcze w obecnym czasie przechodzi tron w królestwie Aszantów nie na bezpośredniego następcę, lecz na syna brata lub siostry ⁴). Prawo spadkowe bratanków napotkał Livingstone i u Murzynów Kebrabasa nad brzegami Zambezi ⁵). Na wyspach antylskich wykluczali dzieci siostry jako bliżsi krewni dzieci brata od spadku ⁶). Wreszcie znajdujemy to prawo w Ameryce u Koluszów i innych pokoleń nadbrzeżnych na północnym Zachodzie ⁷), u ludu Montagnais w Labradorze ⁸), nakoniec u Huronów i Irokezów ⁹). Ta ustawa musiała być nareszcie niegdyś z pewnością jeszcze bardziej rozprzestrzeniona, mianowicie pomiędzy temi ludami, u których dzieci szły za rodem matki. Na pytanie Europejczyków o przyczynę tego rodzinnego urządzenia otrzymywano zawsze tak w Afryce jak i w Ameryce tę odpowiedź, że pod względem pokrewieństwa z dziećmi Siostry nie może nigdy zachodzić wątpliwość, jak to ma miejsce pod względem pokrewieństwa ze strony ojca. To brzmi rzeczywiście tak, jak gdyby wierność małżeńska nie była przestrzeganą i w tej mierze wielka rozwiozłość panowała; pomimo to wolemy ów pogląd przypisać ra-czój przewrotnemu fizyjologicznemu zapatrywaniu się na ojcostwo, albowiem owe prawo spadkowe Istnieje i u wielu ludów surowych oby-

^Ł) Jos Gumilla. El Orinoco illustrado. Madrid 1741. P. I, cap. 18, str.

a 27.

²)    Bulletin de la societe de geogr. Paris 1863. Luty str. 123.

³)    B o s m a n n, 1. c. T. 1, str. 198.

⁴)    Windwood Sead. Savage Africa. London 1863, str. 43.

⁵)    Zambesi, str. 162.

⁶)    O v i e d o. Histori generał lib. V, cap. 3.

⁷)    Waitz. Anthropol. T. III, str. 328 i 340.

⁸)    YouleHind. Labrador. London 1863. T. II, str. 17.

'⁹) Charlevoix. Nouvelle Erance. T. III str. 267.

http://rcin.org.pl