— 480 —
Ich czółna jednoosobowe skórzane mają zaledwie 60 f. wagi, a gdy do niego wsiądzie Aleuta, ważący 140 f. to się pod jego ciężaiem tak mało zagłębiają, że przecięcie poprzeczne czółna, zanurzone w wodzie, zaledwde 0 056 metra oporowój powierzchni wynosi. Taką tąidarką przebył krajowiec w 271 , god. 214,8 kilometrów, czyli cokolwiek więcej niż milę na godzinę, gdy tymczasem człowiek, idący piechotą, byłby z ciężarem 60 funt wynoszącym, zaledwie 23/5 niemieckiej mik na dzień uszedł, a zatem 11 dni na przebycie powyższej przestrzeni potrzebował ’). Baidarka uzdalnia Aleutę do pracy, przez najpotężniejsze zwierzęta morskie zaledwie dokonywanej, to też polowame na nich należy do jego ulubionych zajęć i sposobu do życia 2). Co do odzieży i mieszkań nie wiele się różnią od Eskimosów" i Namollówu Szczególni ejszem jest tylko to, że wr miesiącu Grudniu odbywają się u nich różne uroczystość1 i religijne tańce, oodczas których posągi bożyszcz przenoszą z jednej wyspy na drugą a nocą odbywają rozmaite tajne obrzędy. Mężczyźni i kobiety wyprawiają nago. przy świetle księżyca, święte tańce, z twarzą, pokrytą maską. Są oni przytein jak najściślej od siebię oddzieleni tak że niebaczne wtargnięcie się mężczyzny do świętego korowodu kobiet lub odwTrotnie, niezwłoczna śmiercią bywa karane. Wreszcie wierność małżeńska nie bywa ściśle przestrzegana przy ich wi dożeństwie. Gość ma prawo i do żony gospodarza, a zamiana żon bywa w zwyczaju.
e) Tdnkwi i pokolenia Yanconver.
Od południa góry Eliasza na wybrzeżu i na wyspach nadbrzeżnych aż do sundu Diksona mieszkają ludy, przez Rosyjan Kolj u-szami zwane, które zaś same tlinkitami czyli ,,ludźmi“ się nazywają. Na południe od nich, na wyspach Królowej Charlotty, mieszkają Ha id ab?y. Na stałym łądzie, naprzeciwko tych wysp, od 53° Y8 do 50° sz. półn. siedzi lud Hailtsa czyli Hailtsuk. Na wyspie Yancouyer nakoniec mieszkańcy mówią czterema odrębnemi
!) A. Er mann. w Zeitschr. f. Ethnologie 1871. T. III. zesz. 3, str. 187. 2) Dokładny rysunek i opis budowy tych doskonałych statKĆw podał Langjs-dorff, Reise um die Welt. T. II, str. 89.