534
Sudra zdarzają się i obecnie w połuniowych Indyjacli bardzo liczne połączenia. Ztąd też i wysokie kasty, u których krew aryjska w największej czystości znajdować by się powinna, nie różnią się jednak żadnemi wybitnemi cechami od ludności pierwotnej. Czaszka bramina, mówi Bernard Davis 1), opierając się na licznych wymiarach, nie przedstawia żadnych różnic od innych czaszek Indów. Do tego samego wyniku doszedł i Welcker a) który tak u wyższych jak i niższych kast znalazł wskaźnik szerokości 73, a Davis 75, zgodność rzadka, albowiem różnica 2 pochodzi jedynie od różnicy w sposobie mierzenia. Wysokość czaszki nie przewyższa nigdy szerokości, albo najwięcej o kilka tylko odsetków. Indowie należą przeto jeszcze do wazko i średnio wysokogłowych. W nowszych czasach porównał także Izy dor Koper nic ki3) wymiary 83 czaszek Indusów z 15 cygań-skiemi i przedstawił liczby, zgadzające się z powyższemi. Mieszkańcy wschodnich Indyj należą tedy obecnie do jednego plemienia a oddzielenie ludów, pomiędzy górami himalaiskiemi a Yindhia mieszkających, od drawidów Dekami, polega jedynie na tem, że pierwsi mówią językami pochodzącemu od sanskrytu.
Nie aryjscy mieszkańcy półwyspu indyjskiego i Beluczystanu rozpadają sie językowo na Drawidów właściwych i na ludy środka półwyspu na południe od Gangesu aż do 18° szer. prawie, które, nie chcąc nowego tworzyć wyrazu, wraz z Mullerem szczepem Munda nazwiemy, łącząc w jedno ludy Kolb, San tal, Billa i inne mniejsze jeszcze hordy. Ten rozdział tłómaczy się tem, że ich języki, z sobą nawzajem spokrewnione 4), do innej gromady a nie Drawidów należą 5). Są to t. z. pokolenia dżenglowe. żyjące z dobytku myśliwstwa i rolnictwa i posługujące się jeszcze dotąd w wielu miejscach narzędziami kamiennemi. W bożku Sinbonga czczą dobrotliwego twórcę, składają jednak i złym duchom ofiary. Prócz tego wierzą w gusła i czary, z którego powodu w zwyczaju są u uich sądy boże: zdarzają
') Thesaurus Craniorum. London 1867, str. 149.
2) Kraniołogische Mittheilungen, str. 157,
3) Archh’ f, Anthrop. 1872. T, V, str. 285.
4) Jeliingliaus ('Zeitschr. f. Ethnol. T. ILI 1871, str. 328) nadmienia, że języki ludu Santal i ilunda Khol bardziej jeszcze do siebie są zbliżone aniżeli język naukowy niemiecki i narzecze północne (plattdeutsch).
5) Wliitney Language, str. 327,