96
IX. Całka oznaczona
więc analogicznie w przedziale <at, bf> możemy znaleźć podprzedział <a2, ó2>, w którym /(x) < e2, gdzie e2 jest dowolną liczbą dodatnią mniejszą od st, itd.
Wybierając w ten sposób ciąg liczb dodatnich ek -» 0, można otrzymać taki ciąg przedziałów <a*, bky, z których każdy następny leży w poprzednim (i nawet —jeśli chcemy — o długościach dążących do 0), że
0 < /(x) < e*, jeśli ak < x < bk (k = 1, 2, 3, ...).
Wtedy w myśl lematu z ustępu 38 istnieje punkt c należący do wszystkich przedziałów tego ciągu; w punkcie tym powinno być
0</(c)<e* dla k = 1,2,3,...,
co jest niemożliwe, ponieważ ek -* 0. Twierdzenie zostało udowodnione.
Prostym wnioskiem z tego (i z 4°) jest twierdzenie:
6° Jeśli dwie funkcje f (x) i g (x) są całkowalne w przedziale <a, i) i zawsze/(x) < g (x) (lub f(x)<g (x)), to również
b b b b
Jf(x) dx < J g (x) dx (lub j f(x) dx < J g (x) dx),
'przy założeniu, że a < b.
Wystarczy zastosować tylko poprzednią własność do różnicy g(x)-f(x). Równie łatwo otrzymujemy
7° Niech funkcja f (x) będzie całkowalna w przedziale <a, b} i niech a < b, wtedy zachodzi nierówność
ff(x)dx nika z i -l/WI </(x)<|/(x)|
; j |/(x)i dx.
a a
Istnienie ostatniej całki wynika z ustępu 299, I. Zastosujemy więc własność 6° do funkcji
Równie łatwo można zresztą otrzymać szukaną nierówność wychodząc od sum
|j]/(fl)dxł|</(fł)-dx,(1)
i przechodząc do granicy po obu stronach tej nierówności.
8° Jeśli funkcja f (x) jest całkowalna w przedziale <a, b}, gdzie a < b, i jeśli w» całym tym przedziale zachodzi nierówność
m < /(x) < M ,
to b
m (b—a) < J f(x)dx^M(b—a).
Można teraz zastosować własność 6° do funkcji m,f (x) i M, ale prościej jest bezpośrednio posłużyć się oczywistymi nierównościami
2 Axt (*)
i przejść do granicy.
(l) Ponieważ a<b, więc wszystkie Axt są również >0.