0179

154 Na krawędzi, 1934—1936

- Już trzy razy wspomnieliśmy o akademii - powiedział - wypijmy więc za Nadię!

Wszyscy wstali ze łzami spływającymi po policzkach. Kolejno okrążali w milczeniu stół i trącali się kieliszkami ze Stalinem, który sprawiał wrażenie cierpiącego, zrobił się „cichszy, łagodniejszy...”. Anna Redens i Maria Swanidze pocałowały go w policzek. Później Stalin stanął przy gramofonie i nastawiał ulubione płyty, a wszyscy tańczyli. Potem zaczęli śpiewać chórem gruzińskie pieśni.

Kiedy smutek minął i zapanowała swobodniejsza atmosfera, Własik, ochroniarz, który pełnił też funkcję nadwornego fotografa, ustawił gości do zdjęcia, bardzo interesującego portretu dworu Stalina przed terrorem: nawet przy tej okazji nie obeszło się bez kłótni pomiędzy kobietami.

Stalin usiadł w środku w otoczeniu kobiet - po jego prawej zajęła miejsce energiczna Sasziko Swanidze, dalej Maria Kaganowicz i piersiasta śpiewaczka Maria Swanidze, po lewej zaś smukła, elegancka Polina Mołotowa. Mundury mieszały się z partyjnymi bluzami: Woroszyłow, jako najstarszy rangą oficer w kraju, prezentował się jak zawsze wspaniale, Redens miał na sobie niebieski uniform NKWD, a Pawieł Alliłujew mundur wojskowego komisarza. Na podłodze usiedli roześmiani Sergo, Mikojan i Łakoba, natomiast Beria i Poskriebyszow ledwie zdołali się wcisnąć, leżąc niemal płasko. U stóp Stalina przycupnął uśmiechający się do obiektywu kot z Cheshire: Żenią Alliłujewa.¹⁴