§ 2. Całki niewłaściwe z funkcji nieograniczonych
501
Gdy fal, całka
/
dx
!(*—ff1-*]
ma dla ij -»■ 0 granicę oo lub skończoną * . (6—o)1-* w zależności od tego czy, A>1 czy też A< 1. Jeśli
1 "“A
A = 1, to
■
f ...... ln (b—a)—In y -*■ oo (dla v -*-0).
J x—a
A więc całka (4) jest dla A<1 zbieżna i ma wartość -yij-(ń—fl)1_A, a dla A > 1 rozbieżna [porównaj 470, 2)].
5) Podobny wynik możemy otrzymać dla całki
f — * ■ (b > a, A > 0),
która nie różni się istotnie od poprzedniej.
Uwaga. Warto zauważyć co następuje: jeżeli funkcja f[x) jest w przedziale {a, by
b
całkowalna w sensie właściwym (a więc całka J / (x) dx jest już określona), to równość
a
graniczna (1) [(2) lub (3)] ma tu także miejsce. Wynika ona bezpośrednio z ciągłości całki względem zmiennej górnej (dolnej) granicy całkowania [305, 11°]. Tak więc jako definicję całki niewłaściwej przyjęliśmy równość, która jest spełniona sama przez się w przypadku całki właściwej.
Rozpatrzmy wreszcie funkcję f(x) określoną w przedziale nieskończonym, na przykład w przedziale <a, + oo) i mającą w tym przedziale skończoną liczbę punktów osobliwych (ł), w otoczeniu których nie jest ona ograniczona. Załóżmy, że w każdym przedziale skoń-
A
czonym <a, A), całka J f(x) dx istnieje jako właściwa lub niewłaściwa, zgodnie z podaną
a
definicją. Przechodząc wtedy jeszcze raz do granicy, gdy A -* oo, można za pomocą równości (1) [470] zdefiniować całkę niewłaściwą w przedziale <a, +oo>.
W przypadku przedziału nieskończonego punkt ± oo odgrywa tę samą rolę co i punkty osobliwe i wymaga podobnie jak one, dodatkowego przejścia do granicy. Na tej samej podstawie punkt ± oo także nazywamy osobliwym, niezależnie od tego, czy funkcja będzie przy x -* oo ograniczona czy też nie.
480. Uwaga o punktach osobliwych. Rozpatrzmy funkcję f(x) określoną w przedziale skończonym <o, by i załóżmy, że jest ona niecałkowalna w sensie właściwym w tym przedziale. Musi wtedy istnieć w przedziale (a, by taki punkt c, w którego każdym otoczeniu funkcja jest niecałkowalna w sensie właściwym.
(') Punktów osobliwych może być także nieskończenie wiele, byleby tylko w przedziale skończonym <a, A} (A >a) była ich liczba skończona (która może rosnąć do nieskończoności wraz z A).