509
§ 2. Całki niewłaściwe z funkcji nieograniczonych
Rozwiązanie, (a) Punkty osobliwe: oo i (dla a<\) także 0. Jeżeli rozbijemy całkę na dwie: / —
o
1 00
= / +/, to pierwsza całka jest zbieżna dla a>0 (nieskończenie duża rzędu 1—a<l względem x), a druga o 1
dla a< 1 (nieskończenie mała rzędu 2—a>l względem 1/jc). A więc ostatecznie całka jest zbieżna dla 0<a<l.
CO 1 CO
(b) Punkty osobliwe oo i 0. J = / +/ . Biorąc 0<A<1 mamy 0 0 1
ln x . 1 1+*2 ' jr*
-*■ 0,
gdy x
1
Całka / jest zbieżna. Jeżeli natomiast 1 </t<2, o
In x . 1 l+x2 ’
ln x
x
i-n
gdy
X -*■ oo ,
a więc całka J jest zbieżna. Stąd otrzymujemy zbieżność /.
(c) Punkty osobliwe oo i 0 (dla p< 1). Całka j istnieje tylko dla p>0 (nieskończenie mała rzędu
o
1 “
ł —p względem—), f istnieje dla każdegop, ponieważ dla A> 1 mamy
w.^+P-1
\/xx
■ 0, gdy x -*• oo.
Całka f istnieje dla p>0.
o
W dwóch następnych ćwiczeniach zakładamy o funkcjach rozpatrywanych w skończonym (lub nieskończonym) przedziale <o, by, że mają one w tym przedziale (lub w każdej jego części skończonej, gdy przedział jest nieskończony) co najwyżej skończoną liczbę punktów osobliwych.
6) Udowodnić, że:
(a) jeśli funkcja f2 jest całkowalna, to sama funkcja fjest bezwzględnie całkowalna (o takiej funkcji mówimy, że jest całkowalna z kwadratem),
(b) jeśli obie funkcje figsą całkowalne z kwadratem, to ich suma f+g też jest całkowalna z kwadratem,
(c) przy tych samych założeniach iloczyn fg jest funkcją bezwzględnie całkowalną.
Na mocy twierdzenia porównawczego wynika to od razu z nierówności
l/l < , (/+»)* < 2 (f2+g2), \fg\ < ?+£■.
7) Dla funkcji tej klasy można wyprowadzić takie same nierówności całkowe, jakie wyprowadziliśmy w 321 przy założeniu całkowalności rozpatrywanych funkcji w sensie właściwym. Jeżeli na przykład jedynym punktem osobliwym jest we wszystkich przypadkach b (które może być także równe oo), to wystarczy napisać którąś z nierówności całkowych dla przedziału <.a, xay, gdzie a<x0<b, a następnie przejść do granicy, gdy xQ -*■ b, aby przekonać się, że nierówności zachodzą także dla całek niewłaściwych. Poza tym, ze zbieżności całek po prawej stronie nierówności wynika zbieżność całek po lewej stronie, analogicznie jak w 375, 8), gdzie mieliśmy do czynienia z szeregami nieskończonymi.