121

Klasa I część l 121

XII CYKL TEMATYCZNY: CO SŁYCHAĆ U ZWIERZĄT?

Dzień 1.

Temat dnia: W kuźni. Wprowadzenie litery „ź, Ź”.

Temat do dziennika: Rozwiązywanie zagadek. Poznanie wyrobów pracy kowala. Nauka pisania liter „ź, Ź” na podstawie wyrazu „źrebak”. Czytanie tekstu „W kuźni”. Ćwiczenia w pisa-mu. Śpiewanie piosenki „U kowala kuźnia malowana”. Gięcie drutu aluminiowego - podkowa. Układanie mozaik z figur geometrycznych.

1.    (A) Rozwiązanie zagadki:

W kuźni kuje ciężkim młotem, złote iskry krzesi.

Reperuje stare brony i ostre lemiesze, (kowal)

Gdy rozpali ogień mały, gdy młotem zadzwoni, wnet z żelaza zrobi buty.

Dla kogo? Dla koni.

O kim mówi ta zagadka?

Odpowiedz mi Alu.

- Ależ wiem, wiem doskonale 0 naszym... (kowal)

2.    (D) Prezentacja prac kowalstwa artystycznego np. ozdobne świeczniki wykonane z metalu, metalowe rzeźby, a także podkowy:

-    rozmowa na temat oglądanych przedmiotów,

-    wskazywanie przedmiotu należącego do konia,

-    Czym jeszcze zajmuje się kowal prócz podkuwania koni?

3.    (A) Próba wyjaśnienia znaczenia przysłowia „Kuj żelazo, póki gorące” poprzez podawanie przykładów.

4.    (A, G) Inni znani,kowale w przyrodzie”.

Czy wiecie, że... dzięcioł odżywia się jesienią i zimą przede wszystkim nasionami sosen i świerków. Aby je wydobyć, umocowuje szyszki w odpowiednich szparach lub w mzwidleniach gałęzi i wykuwa nasiona. Uszkodzone szyszki leżą całymi stertami pod drzewem, które nosi nazwę „kuźni dzięcioła”. „ Kuźnia ” może się mieścić również na drzewie liściastym.

Wołanie dzięcioła zielonego przypomina śmiech lub rżenie konia. Kowalik to ptak, który jest mniej więcej wielkości wróbla. Poszukuje owadów między spękaną korą drzew wspina się po pniach trzymając głowę w dół. Do rozmnażania się wykorzystuje skrzynki lęgowe lub dziuplę szpaków. Wejście do gniazda zmniejsza za pomocą gliny. Zimą wraz z sikorkami przylatuje do karmników. Podobnie jak sikorki, kowalik lubi pokarm zawierający tłuszcz W uchu mamy kosteczki słuchowe, które nazywają się młoteczek i kowadełko. Zawód kowala był znany i szanowany od bardzo dawna. Kowal był jednym z nabogatszych mieszkańców wsi, w której mieszkał. Liczono się z jego zdaniem, często pytano o radę. Dawniej kowal dbał także o uzębienie swoich sąsiadów, często przychodzili do niego, aby wyrwać chory ząb.

5.    (A) Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazu „źrebak”:

-    prawidłowa wymowa wyrazu i wybrzmiewanie głosek w izolacji:

ź-r-e-b-a-k

-    układanie schematu okienkowego z kolorowych nakrywek: samogłoski i spółgłoski,

-    podział wyrazu na sylaby i dokonanie syntezy,

-    zastąpienie nakrywek znanymi literami,

-    wyodrębnienie nowej głoski „ź” i zastąpienie jej symbolem graficznym.