42

7() A.S. Jagiełło, Systemy elektromechaniczne dla elektryków

•    Niewrażliwość na przekroczenie dopuszczalnych momentów. „Zerwanie” wału nie niesie ze sobą skutków awaryjnych dla niego samego. Można powiedzieć, że po zniknięciu przeciążenia „regeneruje” się sam.

•    Elementy napędowe, które taki wał ma łączyć, mogą być umieszczone w dowolnej względem siebie konfiguracji geometrycznej.

Największą natomiast jego wadą, w porównaniu z wałem mechanicznym, jest jego niższa sprawność. Oczywiście, należy tu uwzględniać tylko tę część wału elektrycznego, która jest odpowiedzialna za różnice obciążeń na obu jego końcach.

9. ŁĄCZE SELSYNOWE

Wał elektryczny, przy swoich zaletach, nie przenosi momentu bez jednoczesnego wykonywania ruchu obrotowego. Właściwość taką może mieć łącze selsy-nowe. Selsynami nazywamy maszyny elektryczne stosowane w układach zwanych łączami. Najczęściej mają one za zadanie sprzęgnąć elektrycznie dwa lub więcej wirujących organów roboczych, których nie można połączyć mechanicznie. Jest to układ elektromaszynowy składający się zazwyczaj z dwóch silników, typu maszyna synchroniczna. Maszyny te są budowane z wydatnymi biegunami, pozbawione są klatki rozruchowej oraz jakichkolwiek elementów litych (np. w nabie-gunnikach). Bywają też rozwiązania z zastosowaniem silników indukcyjnych pierścieniowych. Z punktu widzenia modelowania matematycznego równania w takim przypadku są równoważne z równaniami silnika synchronicznego z biegunami utajonymi. Stąd dalsze rozważania będziemy prowadzili dla łącza z silnikami synchronicznymi z wydatnymi biegunami. Układ połączeń maszyn w łącze selsynowe przedstawiono na rysunku 32.