makro0404

Inwestycje

Celem inwestycji jest planowane powiększenie kapitału trwałego lub zmia.ra stanu zapasów.

Cechą charakterystyczną prywatnych wydatków inwestycyjnych jest ich niestabilność. Na wysokość wydatków inwestycyjnych wpływają zarówno akru-ałne uwarunkowania ekonomiczne, jak i przewidywania, dotyczące przyszłych cen, Sosków, obrotów, tynków zbytu, stóp procentowych itp.

Postęp techniczny i innowacje mogą zmuszać w- warunkach konkurencji do podejmowania określonych decyzji inwestycyjnych, Także czynniki społeczno-polityczne wywierają istotny wpływ na inwestycje. System podatkowy', stabilizacją pofityczoa, tzw. wskaźniki optymizmu bądź pesymizmu spoteczettewa mog& determinować określony sposób zachowania się potencjalnych inwestorów. Ha tym etapie rozważań trudno byłoby skwantyfikować w icie czynników wpływających na popyi inwestycyjny, dbtego przyjmujemy, źc ponom plaso-waa^cfc wydatków inwestycyjnych w krótkim okresie nie zależy od realnego

dochodu i jest wielkością autonomiczną /.

4.1.2' Dochód i produkcja równow agi

Jeżeli w naszym uproszczonym modelu gospodarki pominiemy amortyzację i podatki pośrednie, to PKB i dochód narodowy będą sobie równe. Zatem symbolem Y możemy ornacie zarówno realną wielkość globalnej produkcji, jak i dochodu, czyli

PKBsDtrsY.

Zgodnie z wcześniej przyjętymi założeniami, globalny popyt na towary i usługi będzie się składać z prywatnych wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych.

AD-C+l    (4.9)

Wykorzystując frakcję konsumpcji możemy funkcję popytu globalnego zapisać

AD “ C + e? + 7,    (4.10)

We wzorze 4.10 występują dwa rodzaje wydatków autonomicznych: konsumpcyjne i tnwestycyjra. Możemy je zapiać jako łączne wydatki luttoao-mlezlie A i wówczas otrzymamy:

(4JJ)

AD = A + cY.

Równowaga makrookanomlnna występuje wówczas, gdy popyt glu balny, czyli łączne planowane wydatki są równe faktycznie wytworzone produkcji, ożyli zgodnie z przyjętymi założeniami, gdy występuje równość;

AD + Y.    (4.12

Po uwzględnieniu równania (4.10) otrzymamy:

T-trrfti.    (4.1,1

Rozwiązując to równanie, otrzymamy dochód równowagi;

y.jLfCil).

Ponieważ przyjęliśmy, te wydatki inwestycyjne są niezależne od hirżąui go (macami dochodu, dodanie ich do wydatków korcflirnpcyjnyeft pozwala w; kreślić krzywą popylu globalnego. Na rysunku 4.3 krzywa AD zesłała pr«d*l wioną jako linia równoległa do krzywej konsumpcji.

Nachylenie krzywej AD zalety od krańcowej skłonność! do korisumpe Unia pod kątem 45" pełni role pomocniczą - każdy z punktów na tej krzywą) n jednakowe współrzędne. Krzywa popytu globalnego przecina Imię pomocnic w punkcie E, w którym wartość dochodu Y na osi poziomej równa jest wartot wydatków globalnych AD na osi pionowej. Punkt Eu jest więc punktem równ wagi, w którym wielkość dochodu (produkcji) jest równa wielkości popy globalnego. Rynek znąjduje się w krótkookresowej równowadze, gdy planowa wydatki (popyt globalny) na towary i usługi są równe faktycznym rozminn: wytworzonej produkcji.

Rys. 4.3. Dochód i produkcja równowagi