34 ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI
z potrzebami zakładu, w związku z czym podejmowane są starania, by zachować między nimi daleko idącą równowagę. Jeśli w zakładzie istnieją związki zawodowe, dostrzega się ich znaczenie jako reprezentanta zbiorowych interesów pracowników, przy jednoczesnym zachowaniu sobie prawa do bezpośredniego komunikowania z poszczególnymi pracownikami.
Model cyklu zarządzania zasobami ludzkimi
Bez względu na to, jakie tendencje dominują w zakładzie -czy jest to dążność do wersji „twardej" czy też „miękkiej" - zawsze istnieją próby zachowania wewnętrznej spójności. Dążenie to można przedstawić w postaci modelu cyklu zarządzania zasobami ludzkimi, opracowanego przez Tichy‘ego, Fombruna i Devannę:
Rys. 2.1. Cykl zarządzania zasobami ludzkimi
Cztery z przedstawionych tu ogólnych procesów - selekcja, uznanie, nagradzanie i doskonalenie - zachodzą we wszystkich rodzajach zakładów i mają istotny wpływ na wyniki pracy - zarówno na poziomie jednostkowym, jak i ogólnym. Stąd też przedstawiony model uznaje wyniki pracy (działalność) za kluczową zmienną, na którą mogą wpływać pozostałe procesy ZZL. A zatem, by osiągnąć dobre wyniki pracy, należy dobrać pracowników najlepiej nadających się do spełniania zadań wyznaczonych przez zakład, następnie doceniać ich wysiłki, pobudzać motywację poprzez system odpowiednich nagród i, w końcu, wpływać na dalszy rozwój ich kariery poprzez awans lub inne możliwości
i- ''tkonalenia. Bardzo ważny wpływ na wydajne mM»> atmosfera w firmie, struktury oraz syst^rhy iinni/acji pracy.
ść pracy ma rów-decydujące o or-
ZASTRZEŻENIA DOTYCZĄCE ^
Zarządzanie zasobami ludzkimi stało się k. ,.
.ii/ądzania zasobami ludzkimi. Komentatorzy
• l/ki w dyrektorów ds. zasobów ludzkich (ac*k ^ ^ ^e^istoT nych zmian, jeśli chodzi o samą funkcję), Tym n lip wiele zastrzeżeń dotyczących funkcjonowam^prawdziwego"
tacy jak Arm*
w rzeczywistości niczym nowym) lub po prOSth y
w nowych butelkach". Innymi słowy: czy pod r ” y k,y,e s.ę po prostu zarządzanie personelem ^ £one ■ * ynie o hasła przedsiębiorczości, typowe dla stylu osiemd2jesią-
Wszelkie różnice (jeśli takowe w ogóle istni . , . d za.
r/ądzaniem zasobami ludzkimi i zarządzanie^personelem przedstawiamy w Rozdziale 3. ' p
Inni autorzy przyjmują punkt widzenia Gue$^a (1991) którv choć akceptuje odrębność zarządzania za*ot)amj ludzkimi wraz z typowymi dlań celami strategicznymi - \ciąź oónosi sie podejrzliwie do „optymistycznej, choć niejasne defjnicjj z _
dzania zasobami ludzkimi", sądząc jednoczeni ____,,,
•.ię wokoł tego pojęcia zbyt dużo szumu". równiez iz
badań przeprowadzonych w USA (Guest 1990)
mimo dużych nadziei pokładanych w zarządzar ^ zasobami’|u dikimi, nie jest ono żadnym wielkim osi^jem Rezultaty
w Wielkiej Bry
tanii (Marginson 1989, Storey i Sisson 1989) istńienja
stosunkowo wysokiej różnorodności metod reai. .. zarzadza_ nia zasobami ludzkimi, co wzmaga wątpliwości cQ do zakresu jego zastosowania.
Fakt, że ZZL nie jest stosowane wszętfje jednakowo nie podważa jego aspiracji oraz bazy teoretycznej. ^jlne przekona.