23 luty 07 (102)

koło bjest nieruchome, co_b = 0, natomiast koło a i jarzmo są członami ruchomymi, rysunek 2.44b, wzór Willisa przyjmie postać

(2.49)

• CO_a-(Oj (Og-COj    Q)_a    b

^ab    Q)_b — COj    0- (Oj    (Oj    ^ay

Zauważymy jednak, że w rzeczywistości poszukiwanym przełożeniem przekładni o jednym stopniu swobody jest przełożenie pomiędzy kołem a i jarzmem j przy nieruchomym kole b czyli i_aj. Wyznaczymy to przełożenie, przekształcając wzór (2.49)

iaj=1~i^Jab    (2.50)

Zasadnicza zaleta przedstawionego powyżej sposobu rozumowania polega na tym, że przełożenie przekładni o osiach ruchomych i_aj = ^ udało się wyrazić za pomocą prostego wzoru, w którym występuje przełożenie i^Jgb. Przełożenie to bardzo łatwo wyznaczyć, ponieważ dotyczy przekładni zwykłej szeregowej lub równoległej o osiach nieruchomych, powstałej poprzez myślowe unieruchomienie jarzma oraz myślowe uruchomienie koła w rzeczywistości nieruchomego.

W analogiczny sposób można wyznaczyć przełożenie kierunkowe przekładni w przypadku, kiedy koło a jest kołem nieruchomym (co_a =0), natomiast koło b i jarzmo są członami ruchomymi.

'bj ~1~'ba    (²-⁵¹)

Jak zauważymy we wzorach (2.50) i (2.51) następuje zamiana wskaźników a, b oraz j. Sposób zamiany wskaźników podaje wzór

jb ₌J_ Va ,_b ¹aj

i _ jJ ¹ 'ab

(2.52)

gdzie:

/'ja - przełożenie przekładni obiegowej (ruchome jarzmo j, indeks j u dołu),

i^Jab - przełożenie przekładni z myślowo unieruchomionym jarzmem j (indeks j u góry).

101