23 luty 07 (120)

Zgodnie z zasadą d'Alemberta zagadnienia dynamiki zapisane równaniami (3.1) i (3.2) zostały sprowadzone do zagadnień statyki, czyli równowagi statycznej układu sił, zapisanych równaniami (3.7) i (3.8). Jest to szczególnie użyteczne dla wyznaczenia tzw. reakcji dynamicznych w mechanizmie, tj. reakcji powstających w czasie ruchu mechanizmu. Na podstawie równań (3.7) i (3.8) przeprowadza się analizę kinetostatyczną mechanizmu. Jeżeli siły bezwładności są małe to można je pominąć w rozważaniach i wówczas równania te przyjmują postać:

Pi +Rj=0    (3.9)

Mpj + Mpj = 0    (3.10)

Na podstawie równań (3.9) i (3.10) przeprowadza się analizę statyczną poruszającego się mechanizmu.

3.3.3. Zasady wyznaczania sił bezwładności

w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Najprostszym mechanizmem, którego człony wykonują wszystkie możliwe ruchy na płaszczyźnie, jest mechanizm korbowo-suwakowy. Na rysunku 3.3a pokazany został taki mechanizm z zaznaczonymi punktami stanowiącymi środki mas poszczególnych członów. Ponadto rysunek 3.3.b. przedstawia plan przyspieszeń, który umożliwia określenie przyspieszeń liniowych środków mas oraz przyspieszeń kątowych wszystkich członów. Plan przyspieszeń został wykonany dla przypadku niejednostajnego ruchu obrotowego członu napędzającego (tu, * const).

Rys. 3.3. Mechanizm korbowo-suwakowy (a) oraz przyspieszenia jego członów (b)

119