23 luty 07 (67)

23 luty 07 (67)



Przedstawione na rysunkach 2.15-2.20 plany prędkości i przyspieszeń pozwalają na dokonanie następujących spostrzeżeń:

-    kierunki wszystkich liniowych prędkości bezwzględnych i przyspieszeń bezwzględnych na planie wychodzą z punktów biegunowych ^ na;

-    wszystkie liniowe prędkości względne i przyspieszenia względne mają podwójny indeks i łączą końce odpowiednich prędkości lub przyspieszeń bezwzględnych;

-    plan prędkości względnych dowolnej konfiguracji punktów członu sztywnego wykonującego ruch płaski jest podobny do tej konfiguracji punktów i odwrócony względem niej o kąt 90° zgodnie ze zwrotem prędkości członu; przykładem jest podobieństwo figury bek do figury BCK na rysunku 2.17;

-    plan przyspieszeń względnych dowolnej konfiguracji punktów członu sztywnego wykonującego ruch płaski jest podobny do tej konfiguracji punktów i obrócony względem niej o kąt 18CP - 9 zgodnie ze zwrotem przyspieszenia kątowego członu; przykładem jest podobieństwo figury bek do figury BCK na rysunku 2.18;

-    kąt 9 jest to kąt, jaki tworzy wektor przyspieszenia względnego (wektor aCB) z prostą łączącą dwa wybrane punkty członu (prosta SC), określony równaniem

tge=^Ł = l2.


(P2.23)

- dodajemy zawsze do siebie w pierwszej kolejności te prędkości i te przyspieszenia, które są całkowicie znane co do kierunku i wartości, a kończymy rysowanie planu, znajdując punkt przecięcia kierunków prędkości lub przyspieszeń, dla których znany jest tylko ich kierunek, a nie znana ich długość (wartość wektora).

Przykład 2.4

Mechanizm jarzmowy z jarzmem w ruchu płaskim

Wyznaczymy metodą planów prędkości i przyspieszenia liniowe punktów C2 i D oraz prędkość kątową co2 i przyspieszenie kątowe e2 jarzma 2 dla mechanizmu jarzmowego przedstawionego na rysunku 2.21.

Dane: co1 = const, AB, BD, AC.

Rozwiązanie

Równania planu prędkości

Znajdujemy prędkość punktu 6 należącego do członu napędzającego: Przyjmujemy podziałkę kv i obliczamy długość rysunkową wektora vB, tj. (vg):

vB =co1 ■ AB


(P2.24)

65


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
23 luty 07 (71) Przykład 2.5 Mechanizm Oidhama Wyznaczymy metodą planów prędkość i przyspieszenie li
23 luty 07 (87) Rozwiązanie Na podstawie rysunku 2.30 zapiszemy równanie wektora promienia wodzącego
23 luty 07 (101) Rys. 2.44. Schematy przekładni obiegowej z zaznaczonymi prędkościami kątowymi: a) b
23 luty 07 (80) dl ‘ Dla prowadnic prostoliniowych wyrażenie -i- określa prędkość liniową dt skracan
23 luty 07 (121) Siły bezwładności przyłożone do członu w ruchu obrotowym Przypadek ogólny przedstaw
23 luty 07 (144) Rozwiązanie graficzne równania (P3.18) przedstawiono na rysunku 3.24b. Wartość reak
23 luty 07 (147) Na rysunku 3.28a przedstawiono uwolnioną od więzów grupę strukturalną (2, 3) z przy
23 luty 07 (127) rysunki 3.11 b i c - dwa rozłączone człony z przyłożonymi siłami reakcji przesunięt
23 luty 07 (129) Rysunek 3.14 przedstawia uwalnianie od więzów członów w parze wyższej ki. 4. Poszcz
23 luty 07 (131) Dwa pierwsze równania (3.21) przedstawiają sumy współrzędnych wszystkich sił działa
23 luty 07 (141) Mechanizm obciążony siłami zewnętrznymi, czyli siłami bezwładności i oporu użyteczn
23 luty 07 (99) Na rysunkach 2.41 i 2.42 pokazano schemat konstrukcyjny jednorzędowej przekładni obi
23 luty 07 (100) a) Koło centralne nieruchome średnica podziałowa kola 3 wyznaczona na podstawie war
23 luty 07 (108) Rozwiązanie Przełożenie przekładni można zapisać /)3 = —. 3j Wykorzystamy wzór na
23 luty 07 (115) 2)    Ze względu na moc siły uogólnionej, siły możemy podzielić na s
23 luty 07 (116) a) b) P 3 Rys. 3.1. Siły zewnętrzne działające na mechanizm korbowo-suwakowy Objaśn
23 luty 07 (119) W równaniach (3.1) i (3.2) przyjęto oznaczenia: Pi - wektor główny sił zewnętrznych
23 luty 07 (128) Wariant D Wariant ten przedstawia przypadek szczególny pary kinematycznej suwak-pro
23 luty 07 (136) Wyznaczamy siły ciężkości: G? = m^g, G2 = m2g, G3 = m3g. Na mechanizm działa dodatk

więcej podobnych podstron