23 luty 07 (128)

Wariant D

Wariant ten przedstawia przypadek szczególny pary kinematycznej suwak-prowadnica. Drugą parą kinematyczną suwaka jest w tym przypadku przegub, który leży na osi prowadnicy, a układ sił działających na suwak jest układem środkowym. Należy w tym miejscu przypomnieć, że każdy człon mechanizmu tworzy co najmniej dwie pary kinematyczne z innymi członami.

Znany jest punkt przyłożenia reakcji w środku przegubu i jej kierunek prostopadły do prowadnicy (w przypadku gdy tarcie nie występuje).

Nieznana jest wartość reakcji - jedna niewiadoma.

Uwalnianie od więzów członów w parze postępowej wg wariantu D przedstawiono na rysunkach 3.13a, b i c.

Poszczególne rysunki przedstawiają:

rysunek 3.13a - parę kinematyczną, suwak k i prowadnicę /, w której działa siła reakcji R^ = - R^',

rysunki 3.13b i c - dwa rozłączone człony oraz przyłożone siły reakcji.

b)

\

\

A

m

\

\

U

Rik

C)

A

R ki ~ ~Rlk

Rys. 3.13. Uwalnianie od więzów członów w parze postępowej wg wariantu D

Para kinematyczna klasy 4

Para kinematyczna klasy 4 (para wyższa) to układ dwóch stykających się krzywizn, np. para krzywka-popychacz lub para zębów koła zębatego.

W tym przypadku znany jest punkt przyłożenia reakcji oraz jej kierunek. Punktem przyłożenia reakcji jest punkt styku S. Natomiast kierunek reakcji leży na prostej n-n normalnej do obydwu krzywizn i przechodzącej przez ich środki. Taki kierunek reakcji dotyczy przypadku analizy z pominięciem tarcia. Nieznana jest natomiast wartość siły reakcji - jedna niewiadoma.

127