23 luty 07 (129)

Rysunek 3.14 przedstawia uwalnianie od więzów członów w parze wyższej ki. 4. Poszczególne rysunki przedstawiają:

rysunek 3.14a - parę kinematyczną złożoną z dwóch krzywek k i /, w której działa normalna siła reakcji R_ki = -R/k', rysunki 3.14b i c - rozłączone krzywki oraz przyłożone siły reakcji.

a)    b)    c)

3.3.5. Warunek statycznej wyznaczalności mechanizmu płaskiego

Jak wynika z analizy przeprowadzonej w poprzednim rozdziale, w każdej parze kl. 5 przy wyznaczaniu reakcji występują dwie niewiadome, natomiast w każdej parze kl. 4 występuje jedna niewiadoma. Wynika to z faktu, że odebranie przez parę kinematyczną każdego stopnia swobody wiąże się z koniecznością narzucenia dodatkowego ograniczenia ruchu w postaci dodatkowej siły reakcji więzów.

Jeżeli zatem w mechanizmie mamy p₅ par kinematycznych kl. 5 oraz p₄ par kinematycznych kl. 4, to liczba niewiadomych reakcji wynosi 2p₅ + p₄. Przekształcimy wzór na ruchliwość mechanizmu płaskiego i zapiszemy go w postaci

3n = p₄+2p₅+w    (3.18)

Równanie (3.18) można interpretować następująco:

3n - liczba równań równowagi mechanizmu płaskiego o n członach ruchomych, ponieważ dla każdego członu możemy napisać 3 warunki równowagi;

p₄ + 2p_s - liczba niewiadomych dotyczących reakcji więzów;

w - liczba szukanych sił równoważących P_r lub momentów równoważących M_r przyłożonych do członów napędzających, gdyż liczba członów napędzających jest równa ruchliwości mechanizmu w.

128