Równanie (P3.14) zawiera teraz tylko dwie niewiadome oraz R12 oraz RS:3.
(P3.16)
R^2 + R12 +B2+B3 + Rq2 + Rq3 = 0
W celu graficznego rozwiązania równania (P3.16) przyjmujemy podziałkę
kR1 =
Bo
N
(B2)
mm
i obliczamy wartości rysunkowe poszczególnych znanych sił.
Po uwzględnieniu podziałki równanie zapisujemy w postaci rysunkowej.
(Rl2) + (Rl2) + (B2) + (B3) + (Rt03) + (RS3) = 0
(P3.17)
Rozwiązanie graficzne równania (P3.17), zawierającego niewiadome (R12) oraz (Rq3 ) przedstawiono na rysunku 3.23b.
Otrzymane wartości sił wynoszą: R"2 = (R12 ) • kRi, R03 - (R03) ■ kRi-Na podstawie równań (P3.13) na planie sił wyznaczono również reakcje (R32) oraz (R33)■ Jak widać, na planie sił (R23) + (R32) = 0- Wartość reakcji w punkcie C mechanizmu wynosi zatem: R23 = (R23)-kR1.
Przedmiotem dalszej analizy jest człon napędzający. Człon napędzający uwalniamy od więzów, przykładając siły zewnętrzne, reakcje i siłę równoważącą Pri (rys- 3.24). Równanie równowagi sił działających na człon napędzający ma postać
Pri + P01 + Roi +Bf+ R21 = 0
(P3.18)
Z równania równowagi momentów sił względem punktu A sił działających na człon 1 wyznaczamy siłę równoważącą Pri'-
YjMjA(i) = 0, Pr1AF-R21h3 =0
i=1
(P3.19)
Stąd otrzymujemy Pr1 =
Przyjmujemy podziałkę kR2 -
_ R21
N
mm
i rozwiązujemy wykreślnie równanie
(P3.20)
(Pn) + (Rai) +(Roi) + (Bi) + (R21) = 0
142