23 luty 07 (119)

23 luty 07 (119)



W równaniach (3.1) i (3.2) przyjęto oznaczenia:

Pi - wektor główny sił zewnętrznych działających na człon /,

Rj - wektor główny sił reakcji działających w parach kinematycznych członu /, asj - przyspieszenie środka masy członu /,

MPj - moment główny sił zewnętrznych działających na człon /,

MRi - moment główny sił reakq'i działających w parach kinematycznych członu /', £j - przyspieszenie kątowe członu i.

Po przeniesieniu wyrazów równań (3.1) i (3.2) na lewą stronę otrzymamy:

Pi + Rj - mjasi = 0    (3.3)

Mpi + Mpj - JSj£j = 0    (3.4)

Wprowadzamy oznaczenia:

Bj = -mjasi    (3.5)

Ma = -Jrnei    (3.6)

Równania (3.1) i (3.2) przyjmują postać:

Pj + Rj +Bj =0    (3.7)

Mpj + Mpj + MBi = 0    (38)

Siłę Bj nazywamy siłą bezwładności, natomiast moment MBi momentem od sił bezwładności lub momentem pary sił bezwładności.

Siłę i moment sił bezwładności nazywamy również siłami d’Alemberta. Są to siły w sensie uogólnionym, o wartości równej odpowiednim iloczynom mas i przyspieszeń w sensie uogólnionym, o zwrotach przeciwnych do zwrotów odpowiednich przyspieszeń.

Siły te przyłożone są do każdego członu mechanizmu, a ich wartości są proporcjonalne do drugiej pochodnej przemieszczenia liniowego lub kątowego.

Równanie (3.7) przedstawia zasadę d’Alemberta dla ruchu postępowego, a równanie (3.8) dla ruchu obrotowego.

Zasada d’Alemberta. W czasie ruchu dowolnego członu mechanizmu siły zewnętrzne działające na ten człon równoważą się z odpowiednimi siłami reakcji w parach kinematycznych oraz siłami bezwładności. Wszystkie siły rozumiane są tu w sensie uogólnionym.

118


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
23 luty 07 (139) Równanie wektorowe równowagi sił działających na człon napędzający ma postać (P3.9)
23 luty 07 (143) Równanie (P3.14) zawiera teraz tylko dwie niewiadome oraz R12 oraz RS:3. (P3.16) R^
23 luty 07 (148) Równanie równowagi sił działających na człon napędzający ma postać R21 + Bi + Rqi +
23 luty 07 (88) Cosinusy kierunkowe, jakie tworzy wektor vK z osiami układu współrzędnych, określają
23 luty 07 (86) W celu obliczenia przyspieszeń kątowych różniczkujemy równanie (P2.60) cofli cos(pi
23 luty 07 (106) Znak (-) we wzorze (P2.102) oznacza, że zwrot prędkości kątowej satelity 2 jest prz
23 luty 07 (114) Pierwsze zadanie dynamiki. Dla zadanych kinematycznych równań ruchu mechanizmu nale
23 luty 07 (117) Siły wewnętrzne, czyli reakcje w parach kinematycznych, oznaczono symbolami, które
23 luty 07 (120) Zgodnie z zasadą d Alemberta zagadnienia dynamiki zapisane równaniami (3.1) i (3.2)
23 luty 07 (130) Jeżeli w mechanizmie zastąpimy pary kinematyczne ki. 4 parami ki. 5, to równanie (3
23 luty 07 (131) Dwa pierwsze równania (3.21) przedstawiają sumy współrzędnych wszystkich sił działa
23 luty 07 (132) Rys. 3.16. Człony czworoboku przegubowego oswobodzone od więzów Rozwiązujemy układ
23 luty 07 (133) Rozwiązanie w układzie płaskim dowolnego równania wektorowego, czyli narysowanie pl
23 luty 07 (137) Zapisujemy wektorowe równania równowagi sił działających na człony 2 i 3: dla człon
23 luty 07 (138) Następnie w celu wykreślnego rozwiązania równania (P3.7) obliczamy wartości rysunko
23 luty 07 (144) Rozwiązanie graficzne równania (P3.18) przedstawiono na rysunku 3.24b. Wartość reak
23 luty 07 (24) Oznacza to, że człon 3 (krążek) w wariancie A jest kinematycznie zbędny. Tworzy on j
23 luty 07 (53) Rys. 2.13. Składowe przyspieszeń suwaka 2 poruszającego się po prostoliniowej prowad
23 luty 07 (55) Oznacza to, że długości rysunkowe wektorów prędkości liniowej oraz przyspieszenia li

więcej podobnych podstron