23 luty 07 (88)
Cosinusy kierunkowe, jakie tworzy wektor vK z osiami układu współrzędnych, określają zależności:
cos(vK,x) = ^-, cos(vK,y) = ^~ VK VK
Analogicznie wyznaczymy współrzędne wektora przyspieszenia aK:
aKx = —= ~liEi sirupt -I1CO2 coscp-j -/4e2 sin((p2 + oc)-l4(o2 cos(cp2 +a) dr
aKy = —= I-jE-i cos<pi - l-jcof sinę-j + I4e2 cos($2+01)- I4CO2 sin((p2+a)
Zależności (P2.73) przedstawiają parametryczne równania hodografu przyspieszenia. Wartość całkowitego przyspieszenia punku K wynosi
aK = -faKx + aKy
a jego cosinusy kierunkowe:
Podobnie można również wyznaczyć tory, prędkości i przyspieszenia dowolnych punktów związanych z członami wykonującymi ruch płaski w innych mechanizmach dźwigniowych.
Przykład 2.9
Mechanizm jarzmowy
Mechanizm jarzmowy przedstawiony na rysunku 2.31, podobnie jak mechanizm korbowo-suwakowy można zapisać za pomocą wieloboku trzech wektorów. Należy zatem założyć 2 3-2 = 4 parametry mechanizmu. Jedynym członem o zmiennej długości jest jarzmo 3.
Dane: /r = AB, (pf =cp1(t), Iq = CA, (p0 = 0.
o 1 1 cf/3 t d^l3
Szukane: l3, (p3, vB2B3 - ®3< aB2B3 = —E3-
dt dr
86
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
23 luty 07 (119) W równaniach (3.1) i (3.2) przyjęto oznaczenia: Pi - wektor główny sił zewnętrznych23 luty 07 (124) Para kinematyczna klasy 5 obrotowa - przegub walcowy Jeżeli pominiemy tarcie, to ki23 luty 07 (145) kierunków sił (Pri) i (W). Kierunek reakcji (R01) określa prosta przechodząca przez23 luty 07 (14) Odbieranie bryle stopni swobody polega na narzuceniu więzów w określonych kierunkach23 luty 07 (24) Oznacza to, że człon 3 (krążek) w wariancie A jest kinematycznie zbędny. Tworzy on j23 luty 07 (58) W wyniku przecięcia kierunków (vc) i (vCB) otrzymamy punkt c. Odcinek łączący biegun23 luty 07 (63) Na przecięciu kierunków przyspieszeń (afKB) i (afKC) otrzymamy punkt k. Biegun na łą23 luty 07 (72) Rozwiązując wykreślnie układ równań (P2.34) i (P2.35), znajdujemy punkt przecięcia k23 luty 07 (94) Jeżeli moduł przełożenia kierunkowego j/£bj > 1, wówczas przekładnia służy do red23 luty 07 * * AA>TEORIA MASZYN I $ Q19-2004 JOZEF FELIS, HUBERT JAWOROWSKI, JACEK CIEŚLIK * *CZE23 luty 07 (100) a) Koło centralne nieruchome średnica podziałowa kola 3 wyznaczona na podstawie war23 luty 07 (101a) Analiza kinematyczna przekładni obiegowych Przekładnie obiegowe mają w ogólnym prz23 luty 07 (101) Rys. 2.44. Schematy przekładni obiegowej z zaznaczonymi prędkościami kątowymi: a) b23 luty 07 (102) koło bjest nieruchome, cob = 0, natomiast koło a i jarzmo są członami ruchomymi, ry23 luty 07 (103) Dla przekładni o dwóch stopniach swobody (przekładnia różnicowa, rys. 2.44a), w któ23 luty 07 (104) Rys. 2.45. Przekładnia obiegowa jednorzędowa o jednym stopniu swobody: a) schemat k23 luty 07 (105) Ostatecznie przełożenie przekładni obiegowej wyniesiez3y Zj+z3 Zł) Z1 (P2.97) Przeł23 luty 07 (106) Znak (-) we wzorze (P2.102) oznacza, że zwrot prędkości kątowej satelity 2 jest prz23 luty 07 (107) Ostatecznie: r-t r2 r-, i • = — ---=— o)1 =---a>i 1 &nbswięcej podobnych podstron