286 (16)

286 (16)



572

572


22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Rys. 22.6. Impuls trójkątny

Funkcję z rys. 22.8 o postaci sumy trzech przesuniętych funkcji impulsowych Diraca przedstawia

wobec tego transformata Fouriera przybiera postać

9 {/"(*)} = -{5(t + £)} - 2F f {Ht -e)}] =    -2+e -

f"[t)


~2i


E    t


Rys. 22.8. Pochodna funkcji z rys. 22.7


Rys. 22.7. Pochodna funkcji z rys. 22.6 zgodnie ze wzorem (22.26), czyli

Z drugiej strony, na podstawie wzoru (22.17) mamy

& {/"(*}) = (jw )2F{u>),

wobec tęgi)

(jo»)2F(oj) = -ej5 _e'i5)2<

czyli

AA /ej"z—AA . ,<«£ F(to) = —(----) = —"jSin2—-.

rr»*\    2t    I r/n*    2

m



fU 1

-A

A/e

0 r*


Rys. 22.9. Impuls o postaci zęba piły


Rys. 22.10. Pochodna funkcji z rys. 22.9


Przykład 4. Wyznaczymy gęstość widmową impulsu przedstawionego na rys. 22.9.

Po zróżniczkowaniu funkcji f(t) z rys. 22.9 otrzymuje się impuls prostokątny oraz funkcję impulsową Diraca (rys. 22.10). Impuls prostokątny można przedstawić jako różnicę dwóch przesuniętych funkcji jednostkowych, wobec tego na podstawie rys. 22.10 otrzymujemy

e

a stąd

f'(t)+A5(t) = —[f(t+e)- l(r)]. s

Po zróżniczkowaniu prawej strony tego równania względem czasu, mamy

dr    £

bowiem pochodną funkcji jednostkowej jest funkcja Diraca. Przekształcenie Fouriera otrzymanego równania przybiera postać

j4^-[/'{0 + ^ W = -[*■ {*<t + «)} - ^ {««}] = -(e^ - 1 )•

(dr    J £    £

Na podstawie twierdzenia o transformacie pochodnej znajdujemy

? j^Lf W + -4<5(r)]} =    {/'(r) + A<5(t)} = ja>l&'{f'(t)} + A&{ó(t)}'] = jft>[>F(m)+/i],

wobec tego

A

j<a|>F(w) + /4] =-(eJ"'-l),

£

a stąd

A 1 +jtO£—cj<M F(tu) =---——.

£ (O

Przykład 5. Wyznaczymy gęstość widmową sinusoidalnego sygnału impulsowego przedstawionego na rys. 22.11.

Różniczkując funkcję f(t) z rys. 22.11 otrzymujemy funkcję z rys. 22.12, a po powtórnym zróżniczkowaniu funkcji'/(r) znajdujemy funkcję przedstawioną na rys. 22.13, zawierającą sinusoidalny sygnał impulsowy oraz dwie przesunięte funkcje Diraca o polu A. Na podstawie rys. 22.13 otrzymujemy

(r) — —/(r) +/4ó^r ++/ló^r — —


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
287 (14) 574 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Rys. 22.13. Pochodna funkcji z rys. 22.12 Rys
281 (16) 22. ZASTOSOWANIE PRZEKSZTAŁCENIA FOURIERA22.1. Przekształcenie Fouriera. Gęstość widmowa W
288 (16) 576 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera biegunów. W dalszych rozważaniach ograniczymy
290 (16) 580 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Przekształcenie Fouriera ma pewne zalety w po
282 (17) 564 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera czenie wielu harmonicznych o pulsacjach zmien
283 (14) 566 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Twierdzenie 6 (o transformacie pochodnej). Je
284 (18) 568 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Funkcja /(t) może przybierać wartości zespolo
285 (14) wm 57 0    22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Zgodnie z określeniem
289 (15) 578 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Na podstawie wzorów (22.7) oraz (22.8) stwier
291 (14) 582 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Funkcję okresową f(t) o okresie T spełniającą
292 (17) 584 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera Transmitancję widmową omawianego układu przed
293 (15) 586 22. Zastosowanie przekształcenia Fouriera22.7.2. Filtry idealne Idealnym filtrem dolnop
253 (16) 506 19. Zastosowanie przekształcenia dyskretnego $f Dyskretną odpowiedzią impulsową {rn} uk
Przekształcenie Fouriera Przekształcenie Fouriera, jest to przyporządkowanie danej funkcji f(t) funk
246 (22) 19. ZASTOSOWANIE PRZEKSZTAŁCENIA DYSKRETNEGO19.1. Wiadomości podstawowe W dotychczasowych r
251 (16) 502 19. Zastosowanie przekształcenia dyskretnego odstępie At. Jednym z najprostszych sposob

więcej podobnych podstron