315 Blender kompedium

628 Blender. Kompendium

krrfnmu. Uaktywnienie znakującego się t.im przycisku Aclint and Objććtsprawi, iz program automarycznic utworzy klatki kluczowe modyfikowanego obiektu stosownie do cech, które zmieniamy (rysunek 16.5).

628 Blender. Kompendium

Rysunek 16.5. Zawarte w zakładce Edit Methods strefy User Preferences ustawienia Auto keyframe pozwalajq nam na automatyczne tworzenie klatek kluczowych czy krzywych IPO edytowanego obiektu (Aaron and Objęci) bgdt zapisywanie informacji na już istmejgcych (Available) bez potrzeby nieustannego otwierania menu Insert Key

Dodawanie klatek kluczowych może być dokonywane z poziomu każdej ze stref, nie tylko 3DVtcw. Równie dobrze menu Imał Key wywołać możemy dla przycisków Milowi Buttuns bądź ustawień świata, zapisując określone, dostępne za jego pośrednictwem dane (rysunek 16.6). Na ogół odpowiadają one nazwom omówionych juz parametrów, stąd wskazanie tego, które interesuje nas najbardziej, nie powinno nastręczać zbyt wielu problemów.

2«rmr> RGB Horuon RGB

Bitna    AH COlOł

Mu*grav*    AB Mwroi

Mitl

Stan

Offwt

Siu

YOronoł    Oh

D*atnohe    Siu

IftMrt Key

ourfarit Camping Random Damptng PoratRiMiny Fo»c# Strengtti i or • _• ,v""

Rysunek 16.6.

Zawartość menu Insert Key dla ustawień tekstury, materiału, świata i Physics Buttons

Krzywe łPO

Ponieważ każda z zapisanych w klatce kluczowej informacji zawiera w sobie określoną wartość liczbową, możemy przedstawić je na specjalnym wykresie, tworząc tzw. krzywe IPO, czerpiące swą nazwę od angielskiego słowa inter/iolation. Dostęp do nich uzyskujemy za pomocą nieomówionej jeszcze strefy IPO Curv< Editor, znajdującej się w rozwijanym menu Wmdmv typc (rysunek 16.7).

Pojawienie się wykresu na znajdujących się w oknie strefy osiach współrzędnych wymaga utworzenia przynajmniej jednej klatki kluczowej dla dowolnej cechy obiektu. Zanim jednak zdecydujemy się na ten krok, przyjrzyjmy się same) budowie l/x> Cm* Editor (rysunek 16.8).

& 30 View

RM¹?'W v«»a c

Ł TfiEtttiy V Aualo Ww*c:;-

I.j TJ

S Vmm f>ąHBOC* Ettv<>

Cd UV/|*r.*j# E«IO>

>HLAEfl*0» H *.cton £0*oi

Rysunek 16.8.

Trzy rejony stre/y IPO Curve Editor — oś wsptrzędnych (1/, rodzaj przechowywanej informacji (2) oraz pasek narzędziowy (3)

Strefa ta składa się z trzech rejonów — osi współrzędnych, na której ukazany zostanie wykres, listy informacji (nazw krzywych), których może dotyczyć, oraz pomocnego w edycji paska narzędziowego.

Zatrzymajmy się na chwilę przy pierwszym z nich. Jak łatwo zauważyć, oś Y (pionowa) zawiera w sobie dane liczbowe adekwatne do parametrów, które przechowują klatki kluczowe. Oś X z kolei (pozioma) przedstawia kolejne klatki animacji, a więc jest osią czasu, po której poruszać stę będzie zielona linia odtwarzania filmu. Linia ta może być również poruszana za pomocą lewego przycisku myszy, pozwalając nam na wybór edytowanej w strefie 3DView klatki.

Lista cech, które znajdują się obok, odpowiada rodzajom przechowywanych w klatkach kluczowych danych. Znajdziemy więc tutaj m.tn. wartości współrzędnych dla położenia obiektu na konkretnych osiach świata (LocX, Y i Z) czy tez jego lokalnej rotacji, lokalizacji i wielkości (wszystkie cechy z przedrostkiem d od ddla). Każda cecha prezentowana jest na oddzielnej IPO Cumę, całkowicie niezależnej od pozostałych.