413 Blender kompedium

824    Blender. Kompendium

Przyciski R.GiB wskazują na kanał, jaki ma zostać wydobyty z obrazu, podczas gdy suwaki Hpjh i Lme — jego najniższą i najwyższą wartość, która ma zostać uznana za tło (rysunek 23.69),

Rysunek 23.69.

Wyodręńienie z obrazu pomarańczowego elementu logo za pomocą Channel Ker doprowadziło do uzyskania maski odpowiadającej jego kształtowi

Ogniwo Dilale/Erodc umieszczone w grupie Filier umożliwia nam zmianę wielkości maski Mrisk (rysunek 23.70).

Rysunek 23.70.

Dilate/Erode Node

Za regulaqę jej rozmiarów odpowiada parametr DisUtnce, którego wartości dodatnie zwiększają, z kolei ujemne — zmniejszają jej rozmiary' (rysunek 23.71).

Rysunek 23.71.

Podwójna zmiana wielkości maski uzyskanej za pomocg Lummance Key dzięki ogniwu Dilate/Erode

Ogniwo Defocus umieszczone w grupie Filier umożliwia uzyskanie efektu m.in. rozmycia określonych planów sceny (rysunek 23.72).

Rozdział 23. ♦ Aneks

825

1

Rysunek 23.72. Defocus Node

Dzięki rozwijanemu menu Bokth Type zyskujemy możliwość wyboru algorytmu prowadzącego do rozmazania obrazu. Mtublur wskazuje na maksymalny stopień rozmycia sceny (domyślna wartość 0.00 oznacza brak owej granicy), podczas gdy BThraMd pozwala na eliminację artefaktów, jakie mogą się pojawić na skutek wykorzystania ogniwa.

Przycisk Previr<e, którego włączenie skutkuje dostępem do parametru Sampta, pozwala uzyskać podgląd efektu o nieco gorszej jakości, co docenimy z chwilą przekonania się, jak wiele czasu może trwać jego uzyskanie w wcrsii finalnej.

Przycisk No zbuffer umożliwia wykorzystanie m.tn. ogniwa Image jako bufora Z, który dostarcza dana scena.

Parametr Zscalc umożliwia poszerzenie zakresu wartości informacji zawartych w barwie obrazu, które mają posłużyć jako bufor Z przy włączonej opcji No zbuffer.

Ogniwo Defocus należy do etapu, który uznajemy za „postprodukcję”, co oznacza, iż uzyskane za jego pomocą rozmycia są interesujące, jednak me wolne od ograniczeń. Ich klasycznym przykładem jest próba rozmazania elementów pierwszoplanowych, które przy wykorzystaniu klasycznego DoF stałyby się częściowo transparentne. Z racji wykorzystywanego algorytmu, ogniwo Dfiac uniemożliwia stworzenie podobnych efektów (rysunek 23.73).

Uwaga — abyśmy mogli uzyskać jak najlepszą kontrolę nad rozmazaniem sceny, twórcy programu udostępnili nam parametr DoFDisi, który znajdziemy w oknie Camera panelu Editmg. To dzięki niemu właśnie ustalimy miejsce, w którym ostrość obrazu będzie najlepsza, oznaczone w strefie iDVieu< (przy włączonym przycisku Limits) żółtym krzyżykiem (rysunek 23.74).