5 (1716)

192 Ujęcie: technika zdjęciowa jaki daje obiektyw szerokokątny). Linie równoległe spotkają w odległym punkcie zbiegu, dokładnie tak,łjak to miało miejsce w naszym przykładzie z torami kolejowymi. Pierwszy i drugi plan ani nie sprawiają wrażenia bardzo od siebie oddalonych (jak w przypadku obiektywu szerokokątnego) ani nic wyglądają, jakby były’ ściśnięte (przypadek teleobiektywu). Normalny obiektyw został zastosowany w ujęciu 5.23 - warto porównać wrażenie odległości między postaciami, jakie mamy oglądając to zdjęcie, z tym, jakie daje nam ilustracja 5.22.

.Stoję i rozglądam się, gdzie tez może być 50mm albo - ewentualnie - jaki inny obiekty zalezą; po czym - na potrzeby nigdy nienapisanej książki, którą noszę w głowie - povtiedzialem: ‘Nigdy me pozwól im fotografować się szerokokątnym obiektywem, twarzą wprost do kamery. W przeciwnym razie będziesz wygląda!

jak słonik Dumbo", Tony Curtis, aktor

3. Obiektyw długoogniskowy (teleobiektyw). Podczas gdy obiektywy szerokokątne zniekształcają przestrzeń przy krawędziach kadru, dłuższe obiektywy spłaszczają przestrzeń wzdłuż osi kamery. Wskaźniki głębi i objętości są w tym wypadku zredukowane. Plany sprawiają wrażenie ściśniętych, podobnie jak w sytuacji, gdy patrzymy przez lornetkę lub teleskop. Na ilustracji 5.24 z filmu Życic na strunie Chena Kaige widzimy jak użycie długiego obiektywu spowodowało zagęszczenie tłumu niemal na jednej płaszczyźnie. Także kaskada wodna, znajdująca się za ludźmi, sprawia wrażenie dwuwymiarowej dekoracji.

Współcześnie długość ogniskowej w teleobiektywach waha się w przedziale od 75mm do 250mm i więcej. Zazwyczaj są one używane do filmowania wydarzeń sportowych, jako że pozwalają operatorowi na przybliżenie akcji dziejącej się w dużym oddaleniu (to właśnie dlatego obiektywy długoogniskowe nazywa się też teleobiektywami). Świetną ilustracją tego, co można zrobić z przestrzenią /a pomocą długiego obiektywu jest film Godfrcya Rcggio Koyaanisąatsi (5.25).

Obiektyw długoogniskowy wpływa także na subiektywne poczucie ruchu. Ponieważ spłaszcza głębokość, postać poruszająca się w stronę kamery zdaje się iść dłużej, niż wymagałby ten - wydawałoby się — bardzo krótki odcinek. Tak zwane ujęcia biegu w miejscu (runniug-in-pkice shots), które możemy zobaczyć w Absolwencie (The Gradiutte) i w innych filmach z lat 60. i 70., są wynikiem wykorzystania obiektywów o bardzo długiej ogniskowej. Także w filmie iootsie, pierwsze ujęcie Michaela Dorscya przebranego za Dorothy Michaels, jest zarejestrowane za pomocą teleobiektywu. Dzięki temu, bez trudu rozpoznajemy głównego bohatera pod kobiecym przebraniem, a dodatkowo widzimy, że jego wygląd nie wydaje się dziwny żadnemu z otaczających go ludzi (5.26-5.28).

Długość obiektywu może w znaczący sposób wpłynąć na percepcję obrazu przez widza. Na przykład obiektyw, który zniekształca przedmioty lub postacie, sugeruje pewne ich ekspresyjne

5.24 Zdjęcie z Żyda¹ vi w: i u lit * Chena Kaigo wyko nane długim obiektywem.

5.25 W Koyaanisąatsi lotnisko jest filmowane z bardzo dużej odległości, jednak użycie długiego obiektywu sprawia, że samolot wygląda jakby lądował na zatłoczonej autostradzie.

5.26 W Tootsie Dorothy jes: widoczna w durnie mimo dużej odległości od kamery...

5.27 . jednak:x) przejścit i ok. 20 kroków zdaje się być niewiele bliżej, az w końcu...

5.28 ... robi się w kadrze trochę większa, po przejściu w sumie ok. 36 krojów.

5.29 W Córa Express llyi Trauberga szerokokątny obiektyw zniekształca oierwszy plan

5.30 W filmie Wieczność i jeden dzień Angebpoulosa dli ic ji obiektyw sprawia, że plaża i morze wyglądają jak dwa poziome bryły,

właściwości. Mężczyznę na ilustracji 5.29 prawdopodobnie będziemy postrzegać jako postać niepokojącą, może nawet agresywną. Odpowiedni wybór obiektywu może sprawić, że bohater lub przedmiot wtopi sic w tło (5.26) albo zostanie z niego wydobyty (5.29). Twórcy wykorzystują także długoogniskowe obiektywy dla uzyskania wrażenia solidności i masywności dużych obiektów w przestrzeni kadru (5.30), podobnie jak na abstrakcyjnym obrazie.