CCF20131029008

48 Edytorstwo. Jak wydawać współczesne teksty literackie

rozspacjowanie), to trzeba oznaczyć ich autorstwo, np. [podkreślenie - ŁG] łub [wyboldowanie edytora].

Pokrewna cytatowi jest parafraza.

Parafraza - wyrażenie cudzej myśli za pomocą innych stów. Nie wymaga oczywiście cudzysłowu, ale trzeba podawać adres bibliograficzny źródła, które parafrazujemy.

Kursywa (pismo pochyłe, italiki) - pismo w postaci pochylonej (zwykle w prawo). Stosowane m.in. do oznaczania wyróżnień w tekście (tytuły utworów itp.).

Bibliografia - uporządkowany wykaz publikacji zamieszczany pod koniec pracy. Bibliografia często ma formę aneksu w wydaniu naukowym i wówczas dzieli się na bibliografię podmiotową (publikacje danego autora) i przedmiotową (publikacje o danym autorze lub jego konkretnym dziele). Oba rodzaje bibliografii można podawać w układzie alfabetycznym (najprostsze rozwiązanie) lub chronologicznym (trudniejsze, ale zwykle bardziej pomocne czytelnikom i badaczom). Zasady sporządzania bibliografii regulują następujące normy: dla książek i czasopism - PN-ISO 690: 2002 Dokumentacja. Przepisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura, a dla dokumentów elektronicznych - PN-ISO 69-2: 1999 Informacja i dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Dokumenty elektroniczne i ich części. Obecnie norma wymaga podawania w bibliografii numerów ISBN i ISSN, które jednoznacznie identyfikują książki i czasopisma.

Indeks (skorowidz) - uporządkowany alfabetycznie spis terminów (np. nazw osobowych, miejscowości, tematów, utworów) przytoczonych lub omówionych w utworze, wskazujący strony lub pozycję w bibliografii, gdzie termin ten jest wspomniany. Najpowszechniej spotykany jest indeks osób.