■
walutowej, wydane) na podstawie art 12 TWE■’)> jednolitego tynku tZy ptwpro IMR uradzenia powszechnych wyborów do PR W lata* h 90 wfrir uwagi pMwtpann budowaniu unii politycznej i reformie systemu tnstytui (ratalnego Po mku Jflfll RE zajęła się problemem terroryzmu I berpici zeń«twa
Charakterystyczne dla tej imiylucji, poi rąwsty od łat W, )»*' również dni-pianie się na kwestiach strategicznych, w mtfjscr podejmowania zag*dnllA Wrw # -golowych. Taki merytoryczny charaktrt RE utwierdził IhtŚM o Unii fłKrope/-ikitj, wspominając w art 4. W zadaniem RE jest okteśłanłs głównych kierunków politycznych integracji” Nadal jednak zdarzają się spotkania połWłftofl# jedhoj konkretnej sprawie, jak np. azczyt w Rzymie w IWO roku pottolęmliy zagadnie niu unii gospodarczej I seałutowrj *n sprakanie w Rtilkirl) > 1994 raku doły
roli drugoplanowej11. Nie doszło jednak do tak wyraźnego przesunięcia v poszczególnych instytucji za sprawą samej RE. Komisja nie straciła ; damentainej pozycji w zakresie inicjatywy prawodawczej w i filarze i * ił:. wdania reprezentacji w RE, zachowała wpływ na kierunek rozwoju tra»» Rada Europejska motc podejmować tylko pośrednią inicjatywę prawda^ Oznacza to. ii RE me moic bezpośrednio przedstawiać propozycji nowych/,. regulujących obszary polityk wspólnotowych. W rzeczywistości jest atu*>e ukmte flwnstym drink tank. Rada Europejska nie dysponuje takie tadąi istotnymi kompetencjami wykonawczymi.
Znaczenie RE w zakresie przyznanych jej funkcji powinno być postny ne nie tyle w kontekście konkretnych zapisów traktatowych regulują,1.. poszczególne kompetencje, ile w odniesieniu do pełnionej przez nią fok „konstytucyjnego architekta’. Rola ta polega na nadawaniu integracji Motać impulsów politycznych, które pozwalają osiągać Wspólnotom coraz bardziejd-fMl) kształt polityczny. Przykładami takich impulsów, przełożonych patat decyzje, są sugestie RE dotyczące rozszerzenia, określenia kryteriów kapok tkich (Kopenhaga, 21-22 czerwca 1993 roku), czy zwołania Konwentu (Lane. grudzień 2001 raku).
Należy dostrzec także pozatraktatową rolę Rady Europejskiej. Polega om n wypełnianiu zadań arbitrażowych w sytuacjach ścierania się interesów ptM> członkowskich i poszukiwania kompromisów, do których trudno dojść tu eo Nu ministerialnym w Radzie UE.
Status prawnoustrojowy Rady Europejskiej bardzo szeroko określa pub 4 tywnoki tej instytucji. Może ona inicjować nowe zadania i kierunki integnó* wszystkich jej sferach. Są to zarówno kwestie bardzo szczegółowe, jak i o®!k dotyczące spraw fundamentalnych, jak na przykład rewizja traktatów.
Tematyk* spotkań od początku funkcjonowania RE była znftnkma Można MwierdzK. iż każda istotna zmiana, której od lat 80. podlegały zinM*
PMPpSafc, Rod* iMpnli fw.J fawapa od A do 7. fWiąTW*’ mltfram fiiroptjih/j. W. WWWtS * **—*UiU.WWbii»fciw».SWatal Na»*.on»lctMOZ.*,30S
"■* WUa*v> SpkcMi cawa wpłv». i»li mogą wywlerai tnnr Miftu* mM**** JePW "WrolnifmMirnoaiiidimTMa Oznacza to. lłeew*odniaaleW»*eea» <*l*a*|<waaM|ialtng«n Domuyiucji *—i—rrn -ifttrtWpnr ai fTr
M^oafcf tWyotw pannow, ąf.-yyyinttap. palttą: Bada lUiropctłfca. Kari:. Ul. «m iirme!
Rada łwr< ipejśkń % j
• i itne
struktura instytucjonalna. jak i kierunki polityki, była preedmlótem -łv4>i«t ^ i rozmów w czasie spotkań Rady Europejskie). Wszystkie Wsiany tfślłtfowt ostatecznie uzgadniane na tych spotkaniach Chcąc ocenić. «*y Utnśłjł jakaś prawidłowość w doborze tematyki posiedzeń RE, należy zauważyć, W w lattrft 78, i 80. dominowała problematyka związana z polityką energetyczną, łradosmniem unii walutowej (decyzją RE. było podjęcie uchwały o wkon zeńht w trze* i etaputłli
czące nominacji Przewodniczącego Komis)) Isinieje także imdjlwdć zwołania nadzwyczajnego szczytu RE, jsk ns przykład w 1997 raku zjazd w luksenthurfii w sprawie zatrudnienia czy nadzwyczajne spotkanie w lip u 2004 raku. gdy łłrehs było ponownie omówi-' spraw, miMępi y jti»fl»nó Płód (egu ne Winowi** W gKB ssodnlczącegn Komisji Europejskiej* HI I
Spotkania Rady Eswnpepkiej ławice stanowią aztregółne wydarzenia ty or dziennym funkcjonowaniu I 'ł Ich • f< t-1 y m/ wd-iizAwkaMlłfl* przyszłych działań Komisji EuropejekMj, Rady I !l i Raiłsmeoru I ompfjtfcifRa Nie rawtte j»mH» dają się one na tzecrywM* ikly piwom lak *uio sią rolądzy innymi 4 'Ihiklotriit uilanamalęijm knntlfiuiff iJlu lu»ft pizyypym ni tjwkeifMr Radr ) urajlfj akie) 29 październiku JIM roku, ab odi/utonym /tfżdypfłl* w iriemideB j**t 1'rancjy i Holandię Nie miwu u, p-dnak i/ <**l*>y tMgżąąetOMć '«*>• radca jii sytuacje juko wyraz ineseyduiitot, ■ w wypsŚMfMMl p»z#z Radą k*MjMjlk40| lunkcji Konkluzje Rady IlUfupejilfcJąj iawjp-alie. |zH( wysuwa 4WI41 "daleiSeslUi do wprowadzania /iniuii w ki* ioiiku-.li jntągw-ji wnR|MwjeS/ picro znacznie połciie), co nu uniiiieje/ii hżi wegi