DSC09861 (3)

IV Smftatttk - Akt I. SctHlH I

Danii¹

Ale..,

hml iN>riH>llr

Pani

Pani Pamelle o Marlannlo

Pani Psrnslle o Elmirze

Pani Psmalle O Kleancie

Ty jesteś głuptas! Więcej ani słowu! fVxyjnuj to oświadczenie ud swej babki własnej; Jur dswmoni ojcu twemu w sposób dosyt¹ jasny Tłumaczyła, ir a syna pooiechy nie zazna.

Jeśli będzie w ten sposób chował go na błazna.

Marianna

Lecą...

Pani łYnirllr

Tt. miła siostruniu, z ciebie też lalusia:

Niby trzrch sMw nie zliczy, skromniutka jak trusia, Lecz ja wiem. cicha woda jakie ma wybryki,

I nie ja się dam złapać na twe polityki.

Elmira

Jednak...

Pana Fernełłe

Ty też. synowo, bez wszelkiej obrazy Przyjm mojej co najżywszej nagany wyrazy; Przykładem dobrym świecić tyś im wszak powinna I matka ich nieboszczka¹ zgoła była inna.

Jesteś płocha, rozrzutna — to wprost oczy rani Patrzeć, jak wcięż się stroisz niby wielka pani;

Jeśli dla męża tylko chce być piękna, żona,

Nie potrzebuje chodzić cała wyfioczona.

Klrawt Alei, pani...

Pani Pernełle

Dla ciebie, mój szanowny panie,

Jej przezacny braciszku, mam pełne uznanie.

Lecz w miejscu syna mego rzekłabym ci wszakże: Ruszaj sobie gdzie indziej, mój kochany szwagrze! fogłędy, jakie głosić cięgle się pan trudzi.

Nie nadaję się wszakże dla uczciwych ludzi.

■ szczerość zbył otwartę niech mi pan wybaczy, Lecz co w mowie, to w myśli - nie umiem inaczej!

Durniu

hin lurUiffi! w oczach Imboi hardziej jest szczęśliwy.

Pinii Pemclle

Pont Parnella o Tort uf Ile

Dornia o Tartu HI a

Doryna o Tort u fila

Doryna

oTirtuWIf

lio jent zacnym człowiekiem, godnym czci prawdziwej,

I trudno mi w biocie patrzeć jest spokojnie,

Ze jak ty, błazen w ciygłej z nim jest wojnie.

Damis

Jak to! Więc ja mam znosić, aby ktoś hez sromu¹'

Do wszystkiego się wtrącał, rzydził się w tym domu,

I by wzbroniony bylu nam każda zabawa,

Póki ten chłystek do niej nie uświęci prawa?

Doryna

Gdyby słuchuć, CO prawi Oli nam tutaj co dnia,

Co bydż człek czyni, wszędzie tkwi jakowa* zbrodnia;

Bo ten krytyk żurliwy tylko sędzi, rzydzi...

Pani Periiclle

I dobrze osydzone jest, co on osydzi;

Do nieba chce was zuwieść, odeiyga od złego,

I słusznie syn mój wszczepia wum miłość do niego,

Darnin

Nie, huhciu; nawet ojcu spruwić się nie udu,

By symputię w mych oczach znuluzłu obłuda:

Kłamać nic chcę i mówię lutuj najwyraźniej,

Ze w tym człowieku wszystko gniewu mnie i drożni,

I gdy nudto w mym sercu już zbierze odraza,

Przy pierwszej sposobności zdepeę lego płuza!

Doryna

Bo i pewnie, że trudno już ścierpieć, u zwłaszcza Patrzeć, juk ten przybłędu w domu się rozgoszczą,

Jak ten dziud, co gdy przyszedł, buty miał podarte,

A ubranie i pięciu szelygów niewarte -Dzisiaj, zapominujyc łatwo o swej nędzy,

Do roli pana domu ciśnie się czym prędzej.

Pani PerneUe

Słusznie, i znikłaby slyd niejednu myśl zdrożna,

Gdyby posłuch znalazła jego chęć pobożna.

? ba irorn (sUirop.) - ho* wstydu.

1

thm» m F¹    Damka i Marianny, Ucn Atug#    Otpm¹, prawdopodobnie uiscuiw młodszy

ad aH8