DSCF7244 (2)

INSTRUMENTY SFERY REGULACJI ŁAŃCUCHA LOGISTYCZNEGO....

sprzedaży, kosztorysowania, a wśród procesów operacyjnych powinny znajdować się te, które umożliwiają współpracę z partnerami przedsiębiorstwa w zakresie udostępniania im informacji na temat wspólnych procesów. ERPII jest rozwinięciem idei tradycyjnego ERP, jednak zmianie uległa rola systemu.

Z technicznego punktu widzenia architektura ERPII bazuje na sieci i składa się z komponentów (ERP składa się z modułów). To z kolei pozwala na łatwą integrację z innymi systemami i na aktywny oraz natychmiastowy udział w całym łańcuchu wymiany informacji między partnerami biznesowymi. Biorąc pod uwagę zadania, jakie spełnia ERPn, nie powinien on być postrzegany wyłącznie jako informatyczny system wspomagający zarządzanie przedsiębiorstwem, wzbogacony o możliwość e-businessu, lecz jako strategia biznesowa dla firmy. ERPII jest w stanie zwiększyć efektywność procesów biznesowych przedsiębiorstwa, także w relacjach ze środowiskiem zewnętrznym.

Ocenia się, że systemy zamknięte, takie jak ERP, już za kilka lat nie będą miały racji bytu w dobie e-commerce, czyli elektronicznych interakcji biznesowych, zachodzących między personelem firmy, partnerami biznesowymi i klientami w ramach jednej społeczności handlowej. W erze globalnej wioski firmy muszą utrzymywać z klientami i partnerami relacje ściślejsze niż kilka lat temu. Koncepcja tradycyjnych systemów ERP przestaje pasować do współczesnych realiów ekonomiczno-gospodarczo-technologicznych. Dlatego firmy, które chcą zyskać na konkurencyjności, już zaczynają planować migrację oprogramowania z ERP do ERPn.

Specjaliści przewidują, że w najbliższym czasie rozwój takich struktur sieciowych doprowadzi do sytuacji, kiedy zaniknie bezpośrednia konkurencja pomiędzy pojedynczymi przedsiębiorstwami, przeradzając się w walkę łańcuchów logistycznych, o to, kto jest w stanie szybciej wychwycić zapotrzebowanie i zrealizować je.

Zintegrowane Łańcuchy Logistyczne to inaczej zarządzanie przepływem zasobów w łańcuchach logistycznych, opartych na sieci współpracujących aplikacji rozmieszczonych w poszczególnych węzłach łańcucha, sterowanych zdarzeniami (np. zakupem towaru przez klienta, potwierdzeniem odbioru dostawy hd.) i opartych na procesach biznesowych, rozciągających się wzdłuż całego łańcucha, a nie ograniczających się do jednej organizacji.

Koncepcja ta zakłada odejście od systemów wykorzystywanych wyłącznie przez pion logistyki lub pojedyncze przedsiębiorstwo na rzecz rozwiązania umożliwiającego współpracę często różnych aplikacji logistycznych w kooperujących organizacjach, doprowadzają: do powstania Zintegrowanego Łańcucha Logistycznego. Możliwość współpracy aplikacji logistycznych wszystkich uczestników łańcucha, nie tylko następujących po sobie węzłów, pozwala usprawnić przepływ zasobów, m.in. dzięki eliminacji konieczności wielokrotnego przetwarzania informacji

oraz pełniejszej współpracy uczestników, co prowadzi do gwałtownego zwiększenia tempa obrotu materiałowego w łańcuchu.

Przyjmuje się, że łańcuchy powinny wspierać elektroniczną wymianę dokumentów (EDI Electronic Data Interchange) oraz elektroniczny handel m.in. umożliwiając przetwarzanie zamówień przychodzących poprzez Internet, cechę, na którą coraz częściej będzie się zwracać uwagę przy wyborze firmowego systemu logistycznego.

W miarę zacieśniania się współpracy uczestników łańcucha logistycznego, znaczenia nabierać będą formy bieżącej wymiany danych. Zauważalnie wzrośnie ilość informacji potrzebnych do prawidłowej pracy systemu logistycznego, przesyłanych pomiędzy kooperującymi firmami, a także wewnątrz przedsiębiorstw. Aby poradzić sobie z klasyfikacją tych ogromnych ilości danych. Zintegrowane Łańcuchy Logistyczne będą musiały być wyposażone w inteligentne funkcje filtrowania napływającego strumienia informacji, na podstawie ich kontekstu, określanego zwykle po stronie nadawców. Ta cecha wymusza daleko idącą otwartość współpracujących ze sobą aplikacji logistycznych¹⁶.

System zarządzania łańcuchem dostaw SCM

System zarządzania łańcuchem dostaw SCM (Supply Chain Management) pozwala na opracowanie przejrzystych zasad kooperacji między organizmami uczestniczącymi w procesie produkcji i dystrybucji towarów (schemat 5). Wydajność całości przedsiębiorstwa nie jest rozpatrywana jedynie z punktu widzenia globalnej różnicy przychodów i kosztów. Optymalizowana jest również efektywność wytwarzania i dystrybucji każdego produktu, ewentualnie kanału dystiybucji produktu lub zaopatrzenia w materiały.

Należy już na wstępie zaznaczyć, że nie można wdrożyć SCM bez opanowania produkcji, gospodarki magazynowej i własnej gospodarki materiałowej - jednym słowem, bez wdrożenia systemu Zarządzania Zasobami Przedsiębiorstwa (ERP).

Planowanie w czasie rzeczywistym, zaawansowane metody symulacji i możliwości optymalizacji za pomocą SCM gwarantują całkowicie nowy przepływ procesów, inny niż w przypadku systemu ERP. Użytkownicy SCM muszą więc gruntownie zapoznać się z funkcjonowaniem całego łańcucha dostaw .

¹⁴ J. Majewski, Informatyka dla logistyki, jw., s. 53. ¹¹ Tamże, s. 60.

115