DSCF7262

INSTRUMENTY SFERY REGULACJI ŁAŃCUCHA LOGISTYCZNEGO....

Cztery podstawowe strategie dostawców

1 Partnerstwo. Materiały strategiczne wraz z materiałami zasadni, czym i tworzą około 80% całkowitej wartości produktu finalnego. Nawet niewielkie zmiany w poziomie ich cen powodują poważne zmiany w cenie produktu końcowego. Dlatego też przekształcenia na rynku dostawców muszą być ciągle monitorowane a tym samym ryzyko zaopatrzeniowe jest bardzo wysokie. Te argumenty uzasadniają wprowadzenie centralnego lub skoordy-nowanego zbliżenia w zakresie zaopatrzenia. Duża zależność od relatywnie dużej ilości nie zawsze przewidywalnych czynników uzasadnia politykę zakupów w oparciu o zasady bliskiego partnerstwa i szerokiej współpracy na tym polu. Prowadzenie takiej polityki zaopatrzeniowej znacząco przyczynia się do tworzenia efektywnych programów rozwojowych, odczuwalnej redukcji kosztów, polepszenia się jakości produktu jak i rozwiązań organizacyjnych wewnątrz przedsiębiorstw. Taka strategiczne partnerstwo może w końcu doprowadzić do zaniku barier pomiędzy różnymi przedsiębiorstwami. Niezbędnym aspektem strategii opartej na partnerstwie jest gruntowna ocena i selekcja dostawców pod kątem ich możliwości w różnych dziedzinach działania (potencjał, możliwości, badania, logistyka, itp.)

2. Polityka dostaw. Dla materiałów zasadniczych polityka zakupów bazuje na zasadzie zaproszenia do negocjacji lub składaniu ofert Dotyczy ona dostawców i materiałów, których stabilności nie da się przewidzieć w krótkiej, średniej i długiej perspektywie czasowej. Strategia ta jest swoistym zabezpieczeniem i uzupełnieniem innych stosowanych strategii zakupów. Długoterminowe kontrakty lub roczne porozumienia uzupełnia się zakupami doraźnymi. Zakupy po najniższej cenie przy zachowaniu wymaganego poziomu jakości i terminowości dostawy ma w tej strategii priorytetową rolę. Małe oszczędności jednostkowe, odnoszące się do czasu i ceny, w ogólnej strategii umożliwiają poczynienie znaczących oszczędności. To działanie uzasadnia aktywne badania rynkowe, których celem jest wyszukanie optymalnego wariantu działania. Do tego typu działań często zaprasza się również konkurencję w celu uniknięcia porozumień cenowych pomiędzy aktualnymi dostawcami.

Dokonywany zakup materiałów zasadniczych uzasadnia współpracę i koordynację pomiędzy dostawcą a producentem z wykorzystaniem na szeroką skalę zasady negocjacji, która pozwala bardzo szybko oszacować i monitorować ewentualny wzrost kosztów zakupu jak i wielkości zakupu na koszt całkowity produktu finalnego.

3.    Bezpieczeństwo zapewnienia ciągłości dostaw. Polityka zaopatrzenia skoncentrowana na zakupie materiałów unikatowych swą uwagę i wysiłek skupia na bezpieczeństwie zapewnienia ciągłości dostaw a co się z tym wiąże nawet na ewentualnych wyższych kosztach ich pozyskania. Bardzo często, w tym samym czasie, prowadzone są działania mające na celu osłabienie niezależności dostawców. Jest to realizowane poprzez poszukiwanie alternatywnych źródeł zaopatrzenia lub prowadzeniu badań dążących do uzyskania substytutów pożądanych materiałów. Koszty ponoszone na te działania (np. badania laboratoryjne) często przekraczają wartość uzyskanych efektów. Jest to zasadniczą barierą, dla której tego typu wysiłki bardzo często nie uzyskują aprobaty ze strony wyższego kierownictwa.

Ryzyko wynikające z tych zachowań skłania kierownictwa przedsiębiorstw raczej do zawierania umów z dostawcami niż narażenia się na ich utratę. Jednocześnie analizuje się sytuację rynkową i na jej podstawie opracowuje się plany działania w sytuacjach stwarzających zagrożenie dla płynności produkcji. Podstawowymi działaniami podejmowanymi przez przedsiębiorstwa produkcyjne są: zwiększenie stopnia utrzymywanych zapasów, doskonalenia systemu transportowego jak również aktywne poszukiwanie materiałów alternatywnych.

4.    Kontraktowanie zadań - redukcja kosztów. Z powodów wspomnianych wcześniej, niektóre produkty wymagają strategii redukcji ogólnych kosztów i zawiłości zarówno administracyjnych jak i logistycznych. Z tego też powodu odbiorcy będą musieli uprościć procedury zamawiania produktów. Kilka aspektów posiadających kluczowe znaczenie dla takiej polityki związanych jest z:

•    standaryzacją asortymentu produktów;

•    ograniczeniem źródeł zaopatrzenia;

•    systemowym zakupem towarów nie mających bezpośredniego wpływu na produkt końcowy (artykuły biurowe, środki czystości, wyposażenie dodatkowe, itp);

•    praca z wykorzystaniem katalogów elektronicznych;

•    zamawianie towarów przez Internet;

•    dokonywanie płatności drogą elektroniczną;

•    zlecanie zakupów tych towarów lub wykonywanie niektórych zadań firmom zewnętrznym w ramach szeroko pojętego outsourcingu.