68 Rozdział 5. Rynek usług turystycznych
Definiowanie pojęcia usług turystycznych może opierać się na wyliczeniu rodzajów usług objętych tym pojęciem, takich jak: usługi przewozowe, hotelarskie, rekreacyjne, gastronomiczne, organizatorskie itp. Zdefiniowanie usług turystycznych tą metodą sprawia trudności ze względu na złożoną i stale zmieniającą się strukturę potrzeb turystów. Do każdego wyliczenia tego rodzaju dodawać należy nowe usługi, np. w zakresie telekomunikacji, edukacji, finansów, które pojawiają się w związku ze zmianą potrzeb turystów czy zmianą sposobu ich obsługi1.
Niekiedy definicje usług turystycznych odwołują się do określenia podmiotu świadczącego usługi, np. usługi hoteli, usługi przewoźników, usługi biur podróży, usługi świadczone przez przewodników i pilotów wycieczek. Ujęcie takie jest często wykorzystywane w klasyfikacjach dokonywanych dla potrzeb statystycznych. Innym kierunkiem może być definiowanie usług turystycznych poprzez wskazanie ich odbiorcy. Z tego punktu widzenia usługami turystycznymi będą wszelkie usługi świadczone turystom.
Ustawodawca definiuje usługi turystyczne jako „usługi przewodnickie (przewodników turystycznych), usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym”2.
Rynek turystyczny charakteryzują następujące cechy:
• jest to rynek towarów i usług (z przewagą usług),
• występuje tu popyt łączny na towary i usługi, których sprzedaż wzajemnie się uzupełnia,
• konsumpcja następuje w miejscu podaży jednocześnie z produkcją usług,
• rynek turystyczny występuje nie tylko w miejscu czasowego pobytu turystów, ale także w miejscu stałego zamieszkania, przed wyjazdem oraz. po powrocie z podróży3.
Rynek turystyczny można analizować z punktu widzenia różnych kryteriów (tabela 5.1).
Przedstawiony w tabeli 5.1 podział ma charakter teoretycznego uogólnienia. W praktyce każde przedsiębiorstwo turystyczne może dokonywać podziału rynku za pomocą wybranych przez siebie kryteriów. Na potrzeby poznawczo-praktyczne każdy rodzaj rynku i jego cechy można opisać, charakteryzując przedmiot wymiany, występujące na tym rynku podmioty oraz cechy popytu i podaży oraz tzw. warunki wejścia na rynek. Znajomość tych cech rynku turystycznego jest nieodzownym warunkiem racjonalności decyzji przedsiębiorstw turystycznych4.
Rynek usług turystycznych jest odzwierciedleniem stosunków, które nie mają jednorodnego charakteru. Rynek ten tworzą:
• relacje zachodzące między wytwórcami usług turystycznych (usługodawcami) a nabywcami usług turystycznych (usługobiorcami),
• relacje zachodzące między wytwórcami usług turystycznych (usługodawcami),
• relacje zachodzące między nabywcami usług turystycznych (usługobiorcami).
J. Raciborski, J. Sondcl, K. .Sondel, H. Zawistowska, Prawo turystyczne, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Zestaw Nowelizujący nr 9, s. A/6.
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych, Dz.U. 2004, nr 223, poz. 2268.
1 A.S. Kornak, Ekonomika turystyki, PWN, Warszawa 1979, s. 190-191.
J. Altkorn, Marketing w turystyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 19.