Ekonomika turystyki R Łazarek (138)

zajmowały się publikowaniem przewodników, czasopism turystycznych i map, a także przedsiębiorstwa usługowe, które również oferowały specjalne usługi dla turystów, np. ubezpieczenia turystyczne, wymianę walut itp. Oprócz produkcji wyrobów na użytek turystów, czy też wykonywania specjalnych usług dla turystów, przedsiębiorstwa te wykonywały inne zadania, zajmowały się inną produkcją i innymi usługami, nie mającymi nic wspólnego z turystyką.

Uzupełniająca gospodarka turystyczna objęła jednostki, które przy szerszym zakresie działania specjalizowały się także w turystyce. Dotyczyło to zarówno sfery produkcji, jak i usług.

Tak więc w sferze produkcji mamy np. produkcję pamiątek, sprzętu turystycznego, wyposażenia podróżniczego (walizki, torby podróżnicze, sprzęt kempingo-wy), wydawnictwa książkowe i czasopisma (przewodniki, pisma turystyczne, mapy), a wreszcie przemysł farmaceutyczny (apteczki podróżne) oraz producentów pojazdów (statki, autobusy, samochody czy rowery). Na przykład Państwowe Wydawnictwo Naukowe, przy swym szerokim profilu wydawniczym, specjalizuje się także w wydawaniu informatorów turystycznych.

W sferze usług mamy przewodnictwo, animatorów, spedycję (tj. przewóz bagaży), dziennikarzy publikujących reportaże z podróży i informacje o podróżach, instytucje bankowe (wymiana pieniędzy, czeki podróżnicze), organizacje zajmujące się kartami kredytowymi, towarzystwa ubezpieczeniowe (ubezpieczenia turystyczne), firmy wypożyczające to, co może być w turystyce potrzebne, a także wynajmujące samochody, rowery, łodzie itp., kluby automobilowe (doradztwo i służby pomocy drogowej), oświatę (kształcenie i szkolenie w zakresie turystyki), przedstawicielstwa zagraniczne (ambasady i konsulaty - opieka nad turystami), a wreszcie rządy, parlamenty i ministerstwa (polityka turystyczna).

Charakterystycznym przykładem uzupełniającej gospodarki turystycznej jest agroturystyka. W tym przypadku działalność agroturystyczna (noclegi, wyżywienie oraz inne usługi) uzupełniają rolniczy oraz inny profil działalności gospodarstw domowych na terenach wiejskich i zalesionych.

Uzupełniająca gospodarka turystyczna zajmuje się zatem typowymi wyrobami i usługami turystycznymi, nastawionymi na turystów jako na wydzieloną grupę konsumentów.

Nietypowa lub pośrednia gospodarka turystyczna - według omawianej klasyfikacji - objęła przedsiębiorstwa, organizacje i instytucje, których produkcja i usługi nic były związane z żadnymi typowymi wyrobami czy usługami turystycznymi. Korzystają z nich wszyscy konsumenci, niezależnie od tego, czy byłyby to osoby podróżujące, czy ludność miejscowa. Mogłoby się jednak okazać, że chwilowo (sezonowo), bądź w zależności od charakteru miejscowości, udział sprzedaży dla turystów jest znaczący, tj. występowałaby duża intensywność sprzedaży dla turystów, czyli egzystencja tych jednostek gospodarczych zależałaby od zakupów dokonywanych przez turystów. Dotyczyłoby to głównie różnych jednostek gospodarczych w miejscowościach turystycznych.

Jako przykład - według W. Freyera - może posłużyć piekarnia w miejscowości sportów zimowych czy w uzdrowisku. Normalnie piekarnia nie zalicza się do

141