Scan 110328 0111

113

GRUPY SZPITALNE DLA PACJENTÓW Z OSTRYMI ZABURZENIAMI

dobrane pod kątem siły ego i poziomu funkcjonowania. Różni pacjenci potrzebują przecież różnych aspektów terapii grupowej i różne aspekty sobie cenią. Uważa się, że osoby z diagnozą reakcji depresyjnej najwyżej cenią sobie grupy zorientowane na rozwiązywanie problemów, w których zachęca się ich do koncentrowania się na sprawach zewnętrznych, podczas gdy pacjenci schizofreniczni wolą grupy niewerbalne, zorientowane na działanie (4). Nawet ten sam pacjent w trakcie względnie krótkiej hospitalizacji może odnieść korzyść z różnych podejść do leczenia i uczestniczyć z pożytkiem w różnych rodzajach grup. Podstawowe porównanie grup łączonych z grupami o wyrównanym poziomie przedstawiono w Tabeli 4.

TABELA 4. Cechy szpitalnych grup łączonych i o wyrównanym poziomie

Grupy łączone:

Uczestniczą wszyscy pacjenci Obecność obowiązkowa

Pacjenci losowo przydzielani do równolicz-nych grup

Spotykają się rano Spotykają się codziennie

Prowadzone przez zmieniających się pracowników oddziału (stażystów psychiatrów, terapeutów itp.)

Zorientowane na treść, zajmują się sprawami zewnętrznymi.

Grupy wyrównane:

Uczestniczą niektórzy pacjenci

Udział zazwyczaj dobrowolny, na mocy kontraktu

Pacjenci przydzielani do grupy w zależności od poziomu funkcjonowania

Spotykają się po południu Spotykają się 3-4 razy w tygodniu

Prowadzone, w miarę możności, przez tego samego, przeszkolonego terapeutę; zazwyczaj większa ciągłość prowadzących

Wspierają zaangażowanie interpersonalne w sposób odpowiedni dla poziomu funkcjonowania pacjentów.

GRUPY O WYRÓWNANYM POZIOMIE DLA GORZEJ FUNKCJONUJĄCYCH PACJENTÓW

W takiej grupie pacjenci bardziej zregresowani, wycofani lub zdezorganizowani uczestniczą w krótkiej, mocno ustrukturalizowanej sesji grupowej zorientowanej na działanie. Celem tego rodzaju grup jest zachęcenie do kontaktu z rzeczywistością poprzez adekwatną percepcję bezpośredniego otoczenia oraz wspieranie lepszego funkcjonowania ego. Tematem spotkań są często rozmaite umiejętności życiowe oraz podstawowe umiejętności społeczne, jak planowanie budżetu, zakupy, uczenie się rozpoczynania i prowadzenia prostej rozmowy oraz zachowanie podczas rozmowy w sprawie pracy. Prowadzący może czasami wprowadzać elementy dydaktyczne.